بودجه ریزی عملیاتی نوعی سیستم برنامه ریزی، بودجه ریزی و ارزیابی است که بر رابطه بودجه هزینه شده و نتایج مورد انتظار تاکید می ورزد. در چارچوب بودجه ریزی عملیاتی بخش های مختلف اداری براساساستانداردهای مشخصی تحت عنوان شاخص های عملکردی پاسخگو هستند و مدیران در تعیین بهترین شیوه نیل به نتایج از اختیار عمل بیشتری برخوردارند. مهمترین هدف بودجه ریزی عملیاتی اصلاح مدیریت بخش عمومی و افزایش اثربخشی مخارج این بخش است. در واقع این کار باعث ارزیابی پاسخگویی مسئولین سازمانها و دستگاه های اجرایی بر اساس معیار دستاوردهای فعالیت های آنها، دامنه ی تاثیرگذاری آنها جهت نیل به دستاوردها و بودجه و امکاناتی که برای تحقق دستاوردها به مصرف خواهید رسید. پژوهش حاضر به بررسی بودجه بندی سنتی در مقابل بودجه ریزی عملیاتی پایدار می پردازد. روش اتخاذ شده برای انجام این پژوهش از نوع پیمایشی- همبستگی و از شاخه میدانی است. ضمنا این تحقیق بر حسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی است. داده های تحقیق بر اساس روش های متداول در تحقیقات پیشین انجام شده است در این تحقیق اطلاعات مورد نیاز از طریق مقالات معتبر و نشریه های بین المللی و همچنین تحقیقات داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفته است نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد بین نتایج بودجه بندی عملیاتی و بودجه بندی سنتی تفاوت معنی داری وجود دارد. هدف ما روشن کردن فرق بین
بودجه سنتی با
بودجه عملیاتی است که مزایا و مشکلات و مراحل هرکدام را مشخص نموده و توضیح می دهیم.