بررسی عوامل دموگرافیک و اقتصادی-اجتماعی راکبین موتور سوار استان سیستان و بلوچستان

مقدمه: در دهه های اخیر میزان استفاده از موتور سیکلت به طور چشم گیری در ایران افزایش یافته و در حال حاضر حدود 8 میلیون موتورسیکلت در حال استفاده می باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین عوامل دموگرافیک و اجتماعی اقتصادی راکبین موتور سوار می باشد.روش کار: این مطالعه مقطعی با هدف کاربردی و به صورت توصیفی-تحلیلی در سال 1398 در استان سیستان و بلوچستان انجام شد.. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمام موتورسوران شهرستان های استان سیستان و بلوچستان (زاهدان، چابهار، خاش، زایل و ایرانشهر) می باشند. از پرسشنامه استاندارد جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید. در این مطالعه 700 موتوسواربه عنوان نمونه انتخاب شدند.جهت داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 25 و آمار توصیفی استفاده شد. نتایج: در این مطالعه میانگین سنی افراد مورد مطالعه 30/06 سال و سن حدود 58 درصد از افراد زیر 18 سال بود. حدود 63/08 درصد از افراد موتور سوار دارای شغل ازاد بودند 38/05 درصد مجرد و حدود 60 درصد متاهل بودند. همچنین 66/04 درصد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم بودند. درآمد حدود 58 درصد از موتور سواران زیر یک میلیون تومان بود 57/7 درصد به صورت روزانه از موتور استفاده می کنند. تقریبا 72/3 درصد موتورسواران فاقد گواهینامه راهنمایی و رانندگی بودند و 57/6 درصد از افراد جهت حمل و نقل بین محل کار تا محل زندگی از موتور استفاده می کردند.نتیجه گیری: راکب اغلب موتورسیکلت ها جوانان بوده که بسیاری از آنان فاقد گواهینامه رسمی جهت استفاده از این وسیله نقلیه می باشند. اعمال قانون توسط سازمان های مرتبط و آموزش و فرهنگ سازی جهت استفاده مناسب از این وسیله نقلیه در میان نوجوانان می تواند راهکارمناسب جهت کاهش حوادث ترافیکی باشد.

Keywords:

موتورسوار , عوامل دموگرافیک , اقتصادی-اجتماعی