استفاده از سیستمهای مدرن آبیاری جهت بالا بردن راندمان استفاده از آب و نهایتا افزایش میزان تولیدات کشاورزی از مهمترین مواردی است که در ارتباط با تامین غذای جمعیت در حال رشد کشورمان در بخش کشاورزی مطرح است.
در این ارتباط بررسیهای گوناگونی از دیدگاه های فنی، اقتصادی اجتماعی و مدیریتی در سطح استانهای منتخب انجام شده و نهایتا وضع موجود آبیاری بارانی در ایران جمع بندی شده است. بطور خلاصه حاصل جمع بندی این است که سیستمهای آبیاری بارانی در گذشته از طریق مکانیزم بازرگانی وارد کشور شده و مسئولین و صاحب نظران فنی اشراف لازم بر آن را نداشته اند در حال حاضر این سیستمها متروک گردیده ویا بصورت پراکنده و نابسامان در نقاط مختلف کشور مورد استفاده هستند. طرح های آبیاری بارانی چند ساله اخیرا نیز بقدری محدود است که نمی تواند بعنوان شاخص وضع موجود، مورد استناد قرار گیرد. آنچه که برای آینده در نظر گرفته شده، توسعه سیستمهای آبیاری تحت فشار در سطح یک میلیون هکتار از اراضی کشور میباشد. در این ارتباط انجام همگنیهای لازم و کانالیزه کردن برنامه ریزی ها و ایجاد زمینه های مناسب فنی، اقتصادی و فرهنگی حائز اهمیت فراوان بوده و در انتهای این مقاله به ابعاد مختلف آن اشاره و پیشنهادات لازم ارائه شده است.
امید آنکه تجارب گذشته، چراغ راه آبنده شده و با توسعه صحیح سیستمهای آبیاری بارامی و اسفتاده مطلوب از آب در جهت افزایش تولیدات کشاورزی ، قدم دیگری در راه خودکفایی و استقلال کشور برداریم.