تاثیر تجسم هدایت شده بر اضطراب و شدت درد زایمان در زنان نخست زا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 612

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_029

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: درد ز ایمان یکی از شدید ترین دردهایی است که زنان تجربه می کنند. درد شدید پایدار باعث ایجاد استرس و اضطراب می شود، که اثرات مضری بر مادر، جنین و نوزاد دارد و از طرفی همین امر سبب افزایش میزان سزارین می شود. هدف این مطالعه تاثیر تجسم هدایت شده بر اضطراب و شدت درد زایمان در زنان نخست زا می باشد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 50 زائوی شکم اول مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان 22 بهمن گناباد در سال 1394 به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد (هرگروه 25 نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمون علاوه بر مراقبت های روتین در شروع فاز فعال زایمان (دیلاتاسیون 4-3 ) سی دی تجسم هدایت شده، به مدت 18 دقیقه از طریق هدفون پخش شد و در گروه شاهد فقط مراقبت های روتین انجام شد. سپس در هر دو گروه شدت درد زایمان و اضطراب در دیلاتاسیون 7-6 و 10-9 اندازه گیری شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر و خط کش درد مک گیل بود. داده های مطالعه در نرم افزار SPSS نسخه 20 با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: بر اساس یافته های مطالعه شدت درد زایمان در دیلاتاسیون 7-6 در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش آماری معنی داری یافت (p=0/006)، همچنین اضطراب آشکار در دیلاتاسیون های 7-6 و 10-9 در گروه آزمون نسبت به شاهد به طور معنی داری پایین تر بود اما اضطراب پنهان در هیچ یک از دیلاتاسیون ها در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه تجسم هدایت شده منجر به کاهش درد و اضطراب زایمان می گردد. با توجه به آسان، ارزان و غیرتهاجمی بودن این روش، استفاده از آن به خصوص در مورد زنان نخست زا توصیه می شود.

Authors

وحید دلشاد

دانش آموخته گان کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

بتول محمدیان

مربی و کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی و دانشجوی دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

زهرا سبزه

کارشناس ارشد مامایی، بخش زایشگاه بیمارستان علامه بهلول گنابادی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

علی دلشاد نوقابی

مربی و کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه و دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد. ایران

سیما رنجبر شاهرگ

مربی و کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه و دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد. ایران

فاطمه حسین پور

دانش آموخته گان کارشناسی پرستتاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران