مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده و سخنرانی با بازخورد بر مهارت های ارتباطی ماماها در مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنینی

مقدمه: مشاوره غربالگری نا هنجاری جنین از جمله وظایف ماماها طبق دستورالعمل کشوری غربالگری ناهنجاری های جنین می باشد. افزایش مهارت های ارتباطی ماماها در این زمینه یک ضرورت حرفه ای و شرط لازم و اصلی برای بهبود کیفیت مشاوره است که ارتقاء آن از طریق آموزش کارآمد میسر است. با توجه به اهمیت مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنین و نیز اهمیت توسعه الگوهای مختلف آموزش فعال و مقایسه آنها با یکدیگر پژوهشگران بر آن شدند مطالعه ای با هدف مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده و سخنرانی با بازخورد بر مهارت های ارتباطی ماماها در مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنینی انجام دهند. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی دو گروهه میباشد. واحد پژوهش 67 مامای دارای پروانه مامایی بودند که به روش داوطلبانه انتخاب و بصورت تخصیص تصادفی به دو گروه آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده و سخنرانی با باز خورد تقسیم شدند. هریک از گروه ها یک برنامه آموزشی 4 ساعته دریافت نمودند. مهارت های ارتباطی ماماها قبل و دو هفته بعد از آموزش توسط آزمون بالینی ساختار مند عینی ارزیابی گردید. ابزار سنجش مهارت های ارتباطی شامل چک لیست های مشاهده ای سنجش مهارت های ارتباطی و پژوهشگر ساخته بود. داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل، من ویتنی، تی زوجی، ویکالسون و آنالیز واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری در تمام موارد (P<0/05) در نظر گرفته شد. نتایج: قبل از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره کل مهارت های ارتباطی ماماهای مورد مطالعه در گروه بیمار استاندارد شده 6/1±31/3 و در گروه سخنرانی با بازخورد 8/2±34/6 بود که تفاوت آماری معنیداری نشان نداد (P=0/070). بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره کل مهارت های ارتباطی ماماهای مورد مطالعه در گروه بیمار استاندارد شده 4/2±67/4 و در گروه سخنرانی با بازخورد 8/1±58/1 بود که تفاوت آماری معنیداری نشان داد (P<0/001) . تفاوت نمره کل مهارت های ارتباطی بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه بیمار استاندارد شده 5/5±36/1 نمره افزایش و در گروه سخنرانی با بازخورد 8/7±23/5 نمره افزایش داشت. تفاوت نمره کل مهارت های ارتباطی بعد از مداخله نسبت به قبل آن در گروه بیمار استاندارد بصورت معنیداری بیشتر از گروه سخنرانی با بازخورد شده است (P<0/001). نتیجه گیری: اگر چه که هر دو روش آموزشی می توانند باعث ارتقاء مهارت های ارتباطی ماماها در مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنین شود اما تاثیر روش آمورشی مبتنی بر بیمار استاندارد شده بیشتر است.

Keywords:

مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنین , مهارت های ارتباطی , آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده , سخنرانی با باز خورد