بررسی تاثیر امواج مافوق صوت و غلظت های مختلف هورمون اکسین ( IBA) بر ریشه زایی قلمه های گل محمدی ( Rosa damascena Mill. )

گل محمدی ( Rosa damascena Mill. ) از مهمترین گونه های دارویی و معطر است که در نواحی مختلف ایران رویش دارد. بهترین روش ازدیاد این گیاه از طریق قلمه است. با توجه به مشکلات موجود در ریشه دار شدن قلمه های گل محمدی این پژوهش به هدف بهبود ریشه زایی قلمه های این گیاه با استفاده از تیمارهای هورمونی و امواج مافوق صوت صورت گرفت. این آزمایش با استفاده از طرح آماری کاملا تصادفی با 9 تیمار و 2 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 3 تیمار فرکانس(40,0 و 59 کیلوهرتز) و تیمار زمان (2,0 و4 دقیقه) و تیمار واکسن از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA) در سه غلظت (3000,0 و 4000 ppm) با زمان غوطه وری 10 ثانیه انجام شد. قلمه های مشابه و همسن از یک پایه مادری تهیه و برای هر تیمار در هر تکرار 10 مشاهده در نظر گرفته شد. این آزمایش در شرایط گلخانه انجام شد. تعداد قلمه های ریشه دار بر حسب درصد ریشه زایی, میانگین تعداد ریشه ها و میانگین طول ریشه ها در قلمه های ریشه دار شده, سه ماه پس از شروع آزمایش اندازهگیری شد. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش, امواج مافوق صوت و کاربرد هورمون اکسین بر سرعت ریشه زایی, درصد ریشه زایی و میانگین تعداد و طول ریشه های قلمه های گل محمدی تاثیر زیادی داشت و باعث کاهش زمان ریشه زایی و افزایش درصد ریشه زایی گردید. اثر تیمار هورمونی 3000 و 4000 ppm یکسان ولی اختلاف معنی داری با شاهد داشتند. درفرکانس 59 کیلوهرتز بیشترین درصد ریشه زایی مشاهده شد. بیشترین میانگین طول ریشه در تیمار هورمونی 3000 ppm و همچنین تیمار فرکانس 40 کیلوهرتز و بیشترین میانگین تعداد ریشه در تیمار هورمونی 3000 ppm و همچنین تیمار فرکانس 40 کیلوهرتز مشاهده گردید. افزایش درصد ریشه زایی و افزایش تعداد ریشه در قلمه ها تحت تاثیر این تیمار ها می تواند سبب افزایش موفقیت در تکثیر انبوه آن از طریق قلمه گردد.