مطالعه عددی و آزمایشگاهی فاصله شیر پروانه ای از شیر هاول بانگر (مطالعه موردی: سیستم تامین نیاز آبی پایین دست سد خداآفرین)

سازه های کنترل در سدهای بزرگ از جمله ابنیه مهم در سازه های هیدرولیکی می باشند. شیرهای مخروط ثابت و پروان های یکی از این نوع سازه ها هستند که ب هصورت متداول در تونل های تخلی هکننده تحتانی و آبگیرهای تونلی مورد استفاده قرار می گیرند. تعیین فاصله بهینه بین دو شیر ها و لبانگر و پروان های به گون های که آشفتگی جریان خروجی از شیر پروانه ای، قبل از ورد به شیر هاو لبانگر، از بین رفته و جریان با توسعه یافتگی کامل به شیر هاول بانگر برسد، یکی از موضوعات بسیار مهم و ضروری در زمان طراحی و اجرای آنها محسوب می شود. لذا هدف اصلی مطالعه حاضر، مطالعه و بررسی فاصله بهینه بین شیرهای هاو لبانگر و پروان های م یباشد. به همین منظور فواصل مختلف با استفاده از مدل عددی Flow 3D بررسی گردید. بر اساس مطالعه عددی انجام شده، پارامترهای توزیع سرعت، انرژی آشفتگی جریان و شکل گیری ورتیسیته به عنوان معیارهای تعیین فاصله طولی مناسب مورد بررسی قرار گرفتند. بر همین اساس، مناسب ترین فاصله بین شیر پروانه ای و شیر هاول بانگر تعیین شده و مدل فیزیکی بر اساس فاصله بهینه استخراجی از شبیه سازی عددی، مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

شیر هاول بانگر , شیر پروانه ای , Flow 3D , مدل فیزیکی , فاصله بهینه.