پهنه بندی پتانسیل تولید رواناب در حوضه آبریز شهر ایلام با استفاده از روش SCS و سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS

یکی از روش های موثر کنترل سیلاب در سطح حوضه آبریز، شناسایی مناطقی است که دارای پتانسیل بیشتری در زمینه تولید رواناب می باشند. با مشخص شدن این محدوده ها و انجام اقداماتی همچون آبخیزداری و سازه های تاخیری می توان نگهداشت و نفوذ آب را افزایش و متعاقب آن ظرفیت ایجاد رواناب را کاهش داد. در این تحقیق پهنه بندی پتانسیل تولید رواناب در سطح حوضه آبریز مشرف به شهر ایلام با استفاده از تلفیق روش SCS و سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام گردید. نتایج حاصله بیانگر آن بود که در محدوده مطالعاتی بیشترین سطح کاربری مربوط به جنگل و کمترین آن مربوط به باغ است. در مناطق مسکونی پتانسیل تولید رواناب بیشتر و به تبع آن پتانسیل سیل خیزی نیز بیشتر خواهد بود. بر خلاف مناطق مسکونی، در بخش جنگلی منطقه که مقدار نفوذپذیری و نگهداشت آب بیشتر می باشد پتانسیل تولید رواناب کمتر از سایر بخش های حوضه آبریز است. همچنین در مورد باغات و اراضی زراعی نیز نتایج بیانگر آن بود که پتانسیل تولید رواناب متوسط می باشد

Keywords:

پهنه بندی , حوضه آبریز شهر ایلام , رواناب , روش SCS , سامانه اطلاعات جغرافیایی