بررسی میزان آگاهی دانشجویان غیرعلوم پزشکی ازکاربرد نانوتکنولوژی در درمان سرطان پروستات

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 362

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MHMIMED04_005

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه و هدف : نانوتکنولوژی فرایندی است که به دستکاری و کنترل اتم ها و مولکول ها پرداخته و می تواند حتی قبل از اینکهبیماری شروع شود، با تشخیص زودهنگام ، تا حدود بسیار بالایی پیشروی بیماری را متوقف، کنترل و درمان نمود. سرطان پروستاترایج ترین سرطان در بین مردان است که فناوری نانو می تواند در اندازه گیری نشانگر آنتی ژن اختصاصی پروستات جهت تشخیص زودهنگام، بدون درد، سریع و آسان سرطان پروستات کاربرد داشته باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی دانشجویان غیرعلوم پزشکیدر خصوص کاربرد فناوری های نانو انجام شد .روش ها : مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی – مقطعی می باشد که از بین دانشجویان رشته های غیر علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامیواحد بندرعباس تعداد 200 نفردانشجوی پسر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه های مورد مطالعه انتخاب شدند . ابزارجمع آوریاطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته شامل (اطلاعات دموگرافیک، فناوری های نانو، کاربردهای فناوری های نانو) بود. اطلاعات بدست آمدهبا آزمون های آماری t-test ، آنالیز واریانس و با سطح معنی داری (p<0/05) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج : یافته ها نشان داد که (30 %) نمونه ها با این مفهوم اشنا بودند در حالیکه تعداد (39٪) با برخی از کاربردها آشنا و (31 ٪) آشناییمتوسط با فناوری نانو داشند. بیشترین آگاهی در بین رشته های تحصیلی نمونههای مورد مطالعه مربوط به رشته عمران – سازه بود (43 %).نتیجه گیری : با توجه به نتایج پژوهش که حدود 70 درصد دانشجویان از فناوریهای نانو اطلاعات نداشتند واینکه بهرهوری از فناوری نانودر تشخیص هر چه سریعترسرطانها ازجمله سرطان پروستات اهمیت دارد. کاربرد آن منجر به کاهش خطای پزشکی و درمان به موقع ومناسب می گردد. لذا پیشنهاد می گردد که درزمینه اهمیت کاربرد فناوری های نانو درعلوم پزشکی و غیرپرشکی، کارگاه های آموزشی،همایش ها و سخنرانی ها برگزار گردد.

Authors

Ashraf Beirami

استادیار، گروه پرستاری، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران

روح انگیز ترکی

کارشناس ارشد مدیریت، گروه پرستاری، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران

راشین علیزاده آذر

دانشجوی دکترا، علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران