حکمرانی سرمایه گذاری در صنعت آب و فاضلاب ایران: تحلیل موانع غیرمالی با تاکید بر نقش دولت و نهادهای تنظیم گر

چکیده

صنعت آب و فاضلاب به عنوان یکی از زیرساخت های حیاتی توسعه پایدار کشور، نیازمند سرمایه گذاری مستمر، هوشمندانه و بلندمدت است. در ایران، باوجود نیازهای فزاینده، سطح سرمایه گذاری ناکافی است و فرصت های بالقوه بخش خصوصی به ندرت بالفعل می شوند. نگاه سنتی به این مسئله، آن را ناشی از کمبود منابع مالی یا فقدان انگیزه بخش خصوصی تلقی می کند. این مقاله با اتخاذ رویکردی نهادی و حکمرانی محور، به بررسی موانعی می پردازد که در ساختار قانونی، نهادی و سیاست گذاری، مانع از تحقق مشارکت بخش خصوصی در این صنعت می شوند.

صنعت آب و فاضلاب ایران برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون توسعه در مواجهه با بحران­های ترکیبی آبی کشور (خشکسالی، تنش و ورشکستگی)، به سرمایه گذاری گسترده نیاز دارد. با این حال، جذب سرمایه گذاری به ویژه از سوی بخش خصوصی با چالش هایی مواجه است که صرفا مالی نیستند. این مقاله با تمرکز بر مفهوم حکمرانی سرمایه گذاری، به تحلیل موانع غیرمالی موثر بر عدم جذابیت سرمایه گذاری در این صنعت می پردازد. سه دسته مانع شامل ضعف چارچوب قانونی و مقرراتی، رقابت دولت با بخش خصوصی و عملکرد نهادهای تنظیم گر بررسی می شود. همچنین نقش قوانین ارزی بانک مرکزی و تضاد آن با رویکرد روح تسهیل گری دولت در حوزه صادرات خدمات فنی و مهندسی نیز تحلیل شده است. در پایان، مسیرهایی برای اصلاح حکمرانی و ارتقای مشارکت بخش خصوصی پیشنهاد می شود.

لینک دانلود: https://iranwif.org/journal5/