تجلی لاهوتی

[سید حسین نصر]

آدمی موجودی است که عناصر تشکیل دهنده ی ذاتی اش بر آیینه ی عالم انعکاس یافته اند و با فضای جهانی اطرافش، ارتباط عمیقی دارد.

انسانی که ذهنش با عقل کلی تقدس یافته، در طبیعت، تجلی لاهوتی و در صور طبیعت، نشانه های « مثل » ملکوتی را می بیند و در ضرباهنگ ها و جنبش های آن، نمایش متافیزیک مرتبه ی بالاتری را. تامل و شهود عالم به عنوان تجلی لاهوتی، تصدیق این است که تمام تجلیات « واحد » به « واحد » باز می گردد، تمام جدایی ها وحدت اند، تمام غیریت ها یکی اند و تمام ملاها، خلا اند. چنین عملی یعنی خدا را در همه جا دیدن .

انسانی که قادر به درک اشکال عالم در مقام تجلی لاهوتی است، « حقیقت غایی » را به صورت موجودی اینجایی و اکنونی تجربه کرده و خود را نماد مستقیم انعکاس ذات همان حقیقت می یابد. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

بازتاب و انعکاس تجلی لاهوتی به کمک « اراده » انسان امکان پذیر است. دو نکته از تمامیت انسان بازتاب ملاها و خلا وصف ناپذیر بی کرانه ماهیت جهان است.

__

1- معرفت و امر قدسی، سید حسین نصر، ترجمه فرزاد حاجی میرزائی – تهران : نشر و پژوهش فرزان روز 1383 – ص 181 – 168 - 157

293 ، 291 : 4