بررسی و تحلیل مطالعه استفان والگریو در مورد ( نقش رسانه در نظام سیاستگذاری سیاسی کشور بلژیک )
این تحقیق از برخی جهات حائز اهمیت است. نخست اینکه این پژوهش نخستویت گذاری رسانه را در یک نظام سیاسی متفاوت از آمریکا مورد مطالعه قرار میدهد؛ چرا که بیشتر تحقیقات انجام شده در زمینه نخستویت گذاری رسانه در آمریکا انجام شده است. دیگر آنکه در این تحقیق تاثیر مطبوعات و رادیو و تلویزیون به طور جداگانه بررسی و تحلیل شده است. علاوه بر این، نتایج تحقیق تاثیر رسانه را بر سیاستگذاری در مجلس و دولت بلژیک به طور جداگانه روشن می سازد وآخر اینکه در این تحقیق، تاثیر رسانه بر اولویتها و موضوعات مختلف بررسی شده است.
والگریو و همکارانش تحقیق شان را با چند سوال اساسی آغاز می کنند: آیا رسانه های جمعی اولویت گذاری سیاسی می کنند؟ آیا تاثیر رسانه بر اولویت های سیاسی مختلف متفاوت است؟ آیا تاثیرگذاری رسانه های مختلف بر سیاست متفاوت است؟ آیا تاثیر رسانه بر اولویتهای سیاسی در موضوعات مختلف متفاوت است؟
آنها اهمیت اولویت گذاری سیاسی در رویکرد غالب امروز بر سیاستگذاری عمومی را اینگونه تشریح می کنند:" اولویت سیاسی عبارت است از فهرست موضوعاتی که فعالان سیاسی به آنها بیشتر توجه می کنند. یکی از پیش شرطهای اصلی تمام تصمیم های سیاسی، مشخص کردن نخستویت هاست. بنابراین جای تعجب نیست که در دهه گذشته نخستویت گذاری سیاسی یکی از رویکردهای رهیافتی اصلی در حوزه سیاستگذاری عمومی بوده است" (815 :2008 ,.Walgrave et al).
این محققان بر این باورند که تاثیر رسانه بر نخستویتهای سیاسی با توجه به خروجی های مختلف رسانه و حوزه های مختلف سیاستگذاری متفاوت است و از آنجایی که اولویت گذاری سیاسی در شرایط نهادی و ملی خاص اتفاق می افتد و این شرایط در بین کشورهای مختلف بسیار متفاوت اند، بنابراین اولویت گذاری و نقش رسانه در اولویت گذاری در بین کشورهای مختلف بسیار متفاوت است۔ والگریو وهمکاران ش درموردنظام سیاسی بلژیک ونظام رسانهای آن مینویسند: "دربلژیک به عنوان یک دموکراسی متحد که در آن اکثریت نظر خود را به اقلیت تحمیل نمی کنند و در عوض به مذاکره رو می آورند، بازی سیاسی پیچیده ای وجود دارد و عاملان وتو در آن فراوانند. قوه مجریه تا حد زیادی بر قوه مقننه غالب است. توافقهای مفصل دولت روابط خوبی را با مجلس ایجاد می کند. به طور خلاصه می توان گفت یکی از مشخصه های کشور بلژیک سیستم سیاسی به نسبت بسته است. از آنجایی که که احزاب سیاسی بلژیک تا حد زیادی اولویت های سیاسی را کنترل می کنند، دولت ها معمولا پذیرایموضوعات جدیدی که در رسانه مطرح می شود، نیستند. علاوه بر این، هرچه کشور نامتمرکز می شود و در واقع رسانه ملی در آن از بین می رود، قدرت رسانه نیز کمتر می شود. معمولا سیستم های رسانه ای فلمیش و والون به گونه ای مختلف و گاهی اوقات متناقض اولویتهای سیاسی ملی را تحت فشار قرار می دهند. بنابراین تعیین قدرت اولویت گذاری سیاسی رسانه های جمعی در بلژیک، آزمون سختی به شمار می آید. به طور خلاصه می توان گفت انتظار می رود در کشوری با سیستم سیاسی بسته مانند بلژیک در مقایسه با کشورهایی با سیستم سیاسی باز مانند آمریکا، رسانه های جمعی قدرت اولویت گذاری سیاسی کمتری داشته باشند. در کشورهایی که سیستم سیاسی باز دارند، گروههای گسترده ای از مبتکران موضوعات جدید می توانند برای ایجاد موقعیتهای سیاسی، به طور کارامد از پوشش های رسانه ای استفاده کنند. با بررسی تاثیرات رسانه بر نخستویت های ملی سیاسی در بلژیک، این فرضیه تایید می شود که رسانه های جمعی نقش مهمی در تعیین اولویتهای سیاسی ایفا می کنند"(816 :2008 ,.Walgrave et al).
آنها به منظور بررسی دقیق تر روابط متغیر مستقل (پوشش رسانه ای) و متغیر وابسته (فعالیتهای سیاستگذاری)، انواع اولویت گذاری، نهادهای سیاستگذار، رسانه ها و موضوعات را به شکل های مختلفطبقه بندی و تفکیک می کنند. آنان این مسئله را اینگونه توضیح میدهند: "برخی بر تفاوت بین اولویتهای سیاسی نمادین و اولویتهای سیاسی اساسی" تاکید می کنند. اولویتهای نمادین از نظر سیاستگذاری هیچ گونه پیامد عینی ندارند. عاملان سیاسی فقط با طرح سوالات پارلمانی و یا پرداختن به یک موضوع در سخنرانشان، نشان میدهند که آنها در مورد آن موضوع نگرانند، اما هیچ گونه سیاستگذاری پیشنهاد نمی کنند و البته صلاحیت آن را هم ندارند که سیاستگذاری آشکاری بیان کنند. در مقایسه باید گفت اولویت های سیاسی اساسی و مهم از جمله مسائل قانون گذاری، تخصیص بودجه، تحریم ها، نامزدی در انتخابات و غیره قابل لمس هستند . از نظر تعیین اولویت های سیاسی باید گفت که تمایز بین اولویت های اساسی و نمادین در این خلاصه می شود که برخی اولویت های سیاسی ممکن است، بیشتر از بقیه به پوشش رسانه ای واکنش نشان دهند. درواقع، در اکثر مطالعاتی که رسانه جهت گیری قوی نسبت به سیاست دارد، اولویت نمادین یک عامل متغیر وابسته در نظر گرفته می شود: سخنرانی های رئیس جمهور، پرسشهای شفاهی در مجلس، گزارش های مجلس و غیره. به طور کلی مطالعاتی که بر تغییرات واقعی در سیاستگذاری تاکید می کنند چندان تحت تاثیر قدرت نخستویت گذاری سیاسی رسانه نیستند. در نتیجه می توان انتظار داشت رسانه های جمعی در بلژیک بیشتر بر فعالیتهای مجلس بلژیک تاثیر بگذارند تا بر تصمیم های دولت. کنترل پارلمانی که ما در اینجا بدان توجه می کنیم (پرسش های شفاهی و استیضاحها) در واقع، تا حد زیادی اقدام نمادین محسوب می شود. در مقایسه می توان گفت تصمیم گیری های دولت در شورای اداری هفتگی متشکل است از تصمیم های واقعی که ممکن است خارج از پوشش رسانه های جمعی باشد.