پرسشنامه عدالت سازمانی(نیهوف و مورمن، ۱۹۹۳)
پرسشنامه عدالت سازمانی(نیهوف و مورمن، 1993)
Niehoff, B. P., & Moorman, R. H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management journal, 36(3), 527-556.
این پرسشنامه دارای 3 بعد می باشد: عدالت توزیعی،رویه ای رسمی و عدالت تعاملی.
Distributive justice
عدالت توزیعی
1. My work schedule is fair.
تا چه اندازه برنامه کاری من منصفانه است.
2. I think that my level of pay is fair.
تا چه اندازه سطح دستمزد من عادلانه است.
3. I consider my work load to be quite fair.
تا چه اندازه بار کاری خود را کاملا منصفانه می دانم.
4. Overall, the rewards I receive here are quite fair.
تا چه اندازه به طور کلی، پاداشی که من در اینجا دریافت می کنم کاملا منصفانه است.
5. I feel that my job responsibilities are fair.
تا چه اندازه احساس می کنم که مسئولیت های شغلی من عادلانه است.
Formal procedures
رویه های رسمی
6. Job decisions are made by the general manager in an unbiased manner.
تا چه اندازه تصمیمات شغلی توسط مدیر کل به صورت بی طرفانه اتخاذ می شود.
7. My general manager makes sure that all employee concerns are heard before job decisions are made.
تا چه اندازه مدیر کل من اطمینان حاصل می کند که تمام نگرانی های کارکنان قبل از تصمیم گیری شغلی شنیده می شود.
8. To make job decisions, my general manager collects accurate and complete information.
تا چه اندازه برای تصمیم گیری شغلی، مدیر کل من اطلاعات دقیق و کاملی را جمع آوری می کند.
9. My general manager clarifies decisions and provides additional information when requested by employees.
تا چه اندازه مدیر کل من تصمیمات را روشن می کند و در صورت درخواست کارمندان اطلاعات اضافی را ارائه می دهد.
10. All job decisions are applied consistently across all affected employees.
تا چه اندازه تمام تصمیمات شغلی به طور یکسان برای همه کارکنان تحت تاثیر اعمال می شود.
11. Employees are allowed to challenge or appeal job decisions made by the general manager.
تا چه اندازه کارکنان مجازند نسبت به تصمیمات شغلی مدیر کل اعتراض کنند یا وی را به چالش بکشند.
Interactional justice
عدالت تعاملی
12. When decisions are made about my job, the general manager treats me with kindness and consideration.
تا چه اندازه وقتی که در مورد شغل من تصمیم گیری می شود، مدیر کل با مهربانی و ملاحظه با من رفتار می کند.
13. When decisions are made about my job, the general manager treats me with respect and dignity.
تا چه اندازه زمانی که در مورد شغل من تصمیم گیری می شود، مدیر کل با احترام و کرامت با من برخورد می کند.
14. When decisions are made about my job, the general manager is sensitive to my personal needs.
تا چه اندازه زمانی که در مورد شغل من تصمیم گیری می شود، مدیر کل نسبت به نیازهای شخصی من حساس است.
15. When decisions are made about my job, the general manager deals with me in a truthful manner.
تا چه اندازه وقتی در مورد شغل من تصمیم گیری می شود، مدیر کل با من صادقانه برخورد می کند.
16. When decisions are made about my job, the general manager shows concern for my rights as an employee.
تا چه اندازه وقتی در مورد شغل من تصمیم گیری می شود، مدیر کل به حقوق من به عنوان یک کارمند نگرانی نشان می دهد.
17. Concerning decisions made about my job, the general manager discusses the implications of the decisions with me.
تا چه اندازه در مورد تصمیماتی که در مورد شغل من اتخاذ می شود، مدیر کل پیامدهای تصمیمات را با من در میان می گذارد.
18. The general manager offers adequate justification for decisions made about my job.
تا چه اندازه مدیر کل توجیه کافی برای تصمیمات اخذ شده درباره شغل من ارائه می دهد.
19. When making decisions about my job, the general manager offers explanations that make sense to me.
تا چه اندازه هنگام تصمیم گیری در مورد شغلم، مدیر کل توضیحاتی را ارائه می دهد که برای من منطقی است.
20. My general manager explains very clearly any decision made about my job.
تا چه اندازه مدیر کل من هر تصمیمی را که در مورد شغل من اتخاذ می شود به وضوح توضیح می دهد.