متن و شرح فیفا بر ماده یک مقررات RSTP (نقل و انتقالات فوتبال)

متن و شرح مقررات RSTP

ماده 1 - محدوده SCOPE

1- این مقررات ، قوانین جهانی و الزام آور را در مورد وضعیت بازیکنان، واجد شرایط بودن آنها برای شرکت در فوتبال سازمان یافته و انتقال آنها بین باشگاه های متعلق به اتحادیه(فدراسیون) های مختلف تعیین می کند.

2- نقل و انتقال بازیکنان بین باشگاه های متعلق به همان اتحادیه توسط مقررات خاصی که توسط فدراسیون مربوطه مطابق با ماده 1 بند 3 زیر صادر می شود، کنترل می شود که باید توسط فیفا تایید شود. این مقررات باید قوانینی را برای حل و فصل اختلافات بین باشگاه ها و بازیکنان با رعایت اصول مندرج در این آیین نامه وضع کند. چنین مقرراتی همچنین باید سیستمی را برای پاداش دادن به باشگاه های وابسته به فدراسیون مربوطه که در آموزش و آموزش بازیکنان جوان سرمایه گذاری می کنند، فراهم کند.استفاده از سیستم نقل و انتقالات داخلی الکترونیکی یک مرحله اجباری برای کلیه نقل و انتقالات ملی بازیکنان حرفه ای و آماتور (اعم از زن و مرد) در محدوده فوتبال یازده نفره است. هر بار که قرار است بازیکنی در یک باشگاه جدید در همان فدراسیون ثبت نام کند، یک انتقال ملی باید در سیستم نقل و انتقالات داخلی الکترونیکی وارد شود. هرگونه ثبت نام بازیکن در باشگاه جدید بدون استفاده از سیستم نقل و انتقالات الکترونیک داخلی فاقد اعتبار خواهد بود.

3- الف) مقررات زیر در سطح ملی الزام آور است و باید بدون تغییر در مقررات فدراسیون های ملی گنجانده میشود:

مواد 10،8-2 (موضوع ماده 1 بند 3 ب) زیر)، ،11 18 18، ،bis12 بند 7 (مگر در موارد مساعدتر). شرایط مطابق با قوانین ملی در دسترس است)، quater18 ،ter18 ،bis18) مگر اینکه شرایط مساعدتری براساس قوانین ملی موجود باشد)، 19 و bis.19

ب) از اول جولای 2022 به فدراسیون ها سه سال فرصت داده می شود تا با توافق با ذینفعان داخلی فوتبال قوانین مربوط به سیستم انتقال قرضی داخلی را که مطابق با اصول یکپارچگی مسابقات، رشد جوانان و جلوگیری از احتکار بازیکنان است، اجرا کنند. برای جلوگیری از تردید، محدودیت در تعداد انتقالات قرضی در سطح ملی تا زمانی که با این اصول مطابقت داشته باشد، ممکن است با ماده 10 متفاوت باشد.

ج) هر فدراسیون باید در مقررات خود ابزارهای مناسبی را برای حفاظت از ثبات قراردادی ، با رعایت قوانین اجباری ملی و قراردادهای مذاکره جمعی لحاظ کند. به طور خاص، اصول زیر باید در نظر گرفته شود:

-ماده :13 اصل اینکه قراردادها باید رعایت شوند.

-ماده :14 این اصل که قراردادها ممکن است توسط هر یک از طرفین بدون عواقب در صورت وجود علت موجه فسخ شود.

-ماده :15 این اصل که قراردادها ممکن است توسط افراد حرفه ای با دلایل عادلانه ورزشی فسخ شود.

ماده :16 اصل عدم فسخ قراردادها در طول فصل.

م.-بند 1 و 2 ماده :17 این اصل که در صورت فسخ قرارداد بدون دلیل موجه، غرامت قابل پرداخت است و ممکن است چنین غرامتی در قرارداد قید شود.

-بند 5-3 ماده :17 این اصل که در صورت فسخ قرارداد بدون دلیل موجه، مجازات های ورزشی برای طرف متخلف اعمال می شود.

4- این مقررات همچنین بر آزادی بازیکنان به تیم های ملی فدراسیون ها مطابق با مفاد ضمیمه 1 حاکم است. این مقررات برای همه فدراسیون ها و باشگاه ها لازم الاجرا است.

5-این مقررات همچنین شامل قوانین مربوط به قراردادهای بین مربیان و باشگاه ها یا فدراسیون های حرفه ای میشود (به پیوست 2 مراجعه کنید).

.6این مقررات همچنین شامل قوانین موقت در مورد وضعیت استثنایی ناشی از جنگ در اوکراین است (به پیوست7 مراجعه کنید).

هدف و دامنه تاثیر ماده

ماده1 هدف کلی و دامنه مقررات را تعیین می کند، محدوده اعمال سرزمینی مقررات را تعیین می کند (بندهای1 و 2)، تعیین می کند که چگونه این قوانین و مقررات خاص فدراسیون های عضو فیفا (بند 3) باید در سطح ملی اجرا شوند و یک نمای کلی از محتوای بیشتر مقررات (بندهای 6-4) ارائه می دهد.فیفایک هدف قانونی "تنظیم مقررات و مقررات حاکم بر بازی فوتبال و موضوعات مرتبط و تضمین اجرای آنها" دارد.

1.با در نظر گرفتن این موضوع ، فیفا به عنوان یک تنظیم کننده جهانی ورزش فوتبال، در راستای تعهد خودبه بهبود و ارتقای فوتبال، سازماندهی مسابقات خود، ترویج توسعه فوتبال زنان، و اداره همه اشکال فوتبال در قالب فدراسیون عمل می کند.

2.فوتبال ورزشی است که در آن تیم ها با یکدیگر رقابت می کنند. بنابراین ترکیب تیم عاملی حیاتی برای موفقیت ورزشی و تعادل رقابتی است. بنابراین، قوانین مربوط به وضعیت بازیکنان و انتقال آنها بین تیم ها - وبه طور کلی چارچوب قانونی برای سیستم نقل و انتقالات بین المللی - در قلب ورزش فوتبال قرار دارد. این قوانین برای عملکرد خوب سیستم نقل و انتقالات بین المللی فوتبال اهمیت حیاتی دارند.

بادر نظر گرفتن این موضوع، مقررات، به عنوان مثال، دسته های شناخته شده بازیکنان، شرایط مورد نیاز برای حضور یک بازیکن در فوتبال سازمان یافته، جنبه های روابط آنها با باشگاه هایشان، و همچنین شرایط و الزامات انتقال بین باشگاه ها را تعیین می کند. و معیارهای واجد شرایط شدن برای بازی در یک باشگاه جدید. به طور خلاصه، اینها موضوعات اصلی هستند که مقررات برای تنظیم آنها طراحی شده است تا اهداف فیفا را که در بالا ذکر شد، برآورده کند.

علاوه بر این، مقررات همچنین جنبه های نظارتی روابط بین فدراسیون های عضو و باشگاه ها را تا آنجا که به تعامل بین فوتبال باشگاهی و فوتبال بین المللی مربوط می شود، حاکم می کند. از این نظر، آنها مکمل IMC هستند.

اصل قاعده

قلمروی کاربرد

بندهای1 و 2 ماده 1 محدوده اعمال سرزمینی آیین نامه را تعیین می کند.فیفابه عنوان یک انجمن تحت قانون مدنی سوئیس (SCC (تشکیل شده است.اساسنامه فیفا (اساسنامه)ومقررات فیفا اساسا برای تعیین حقوق و تعهدات اعضای فیفا و چارچوب مقرراتی است که آنها باید در مورد فوتبال سازمان یافته رعایت کنند. فیفا در درجه اول مسئول چارچوب مقرراتی است که در سطح بین المللی درمورد فوتبال اعمال می شود. در حالی که واضح است که فیفا وظیفه دارد به استقلال اتحادیه های عضو خوداحترام بگذارد، و مسائلی که ماهیت صرفا داخلی دارند، در درجه اول توسط فدراسیون های عضو باید تنظیم واجرا شوند. با این وجود این بخشی از تعهدات نظارتی فیفا است که اطمینان حاصل کند که در قوانین داخلی تمامی 211 اتحادیه عضو فیفا، یکنواختی وجود دارد.

برای ایجاد یک زمین بازی مساوی و حفظ نظم و یکپارچگی (ورزشی) مسابقات، برخی مسائل و اصول اساسی باید به طور یکسان در سطح جهانی تنظیم شوند. چنین مسائلی به طور خاص شامل وضعیت بازیکنان و واجد شرایط بودن آنها برای شرکت در فوتبال سازمان یافته، از جمله شرایط ثبت نام و مراحلی است که باید رعایت شود. علاوه بر این، این که قوانین خاصی به طور مداوم و منصفانه در سرتاسر جهان اعمال شود، هم برای محافظت از بازیکنان و باشگاه ها و هم برای محافظت از فوتبال فدراسیون ها به عنوان یک کل، بسیار اهمیت دارد.

دراین چارچوب، فیفا باید اطمینان حاصل کند که قوانینی که در سطح بین المللی اعمال می شوند و فیفا مسئولیت اصلی آنها را بر عهده دارد، می توانند به طور یکسان و بدون استثنا در سراسر جهان اجرا شوند.آیین نامه نقل و انتقالات فوتبال با در نظر گرفتن این موضوع تدوین شده است. تنها دو استثنا برای این رویکرد کلی وجود دارد،که هر دو را می توان به عنوان تغییرات مورد نیاز اتحادیه اروپا EU برای مطابقت با اصل آزادی حرکت درنظر گرفت. این استثنائات به عنوان بخشی از توافق بین فیفا، یوفا و اتحادیه اروپا در مارس 2001 ایجاد شد.اولین مورد از این استثنائات مربوط به حمایت از خردسالان است. در اینجا، یک استثنای خاص مورد توافق قرار گرفت که منحصرا برای کشورهای اتحادیه اروپا و منطقه اقتصادی اروپا EEA اعمال می شود.

دومین استثنا مربوط به استحقاق و محاسبه غرامت آموزشی است. در این مورد، مقررات ویژه در مورد بازیکنانی که از یک فدراسیون عضو به عضو دیگر در قلمرو اتحادیه اروپا EEA حرکت می کنند، مورد توافق قرار گرفت.

رویکرد "سه لایه".

بادر نظر گرفتن موارد فوق، ماده 1 آیین نامه یک رویکرد "سه لایه" را در مورد چگونگی طراحی چارچوب نظارتی جهانی فوتبال سازمان یافته ایجاد می کند.

1-"سطح بین المللی"

بند1 ماده 1 تصریح می کند که مقررات قوانین جهانی و الزام آور را در مورد نقل و انتقال بازیکنان بین باشگاه های وابسته به اتحادیه های مختلف عضو تعیین می کند.یعنی در مورد نقل و انتقالات بین المللی. این تضمین می کند که نقل و انتقالات بین المللی از قوانین و اصول یکسانی در همه جای دنیا پیروی می کند. یکپارچگی ورزشی و رفتار برابر با همه طرف های درگیر مستقیم در فوتبال سازمان یافته،به ویژه بازیکنان و باشگاه ها، وابسته به این اصل اساسی است. این تضمین می کند که باشگاه های شرکت کننده در همه سطوح، از مسابقات ملی گرفته تا مسابقات بین المللی و بین قاره ای،فقط می توانند بازیکنانی را استخدام کنند که از یک باشگاه وابسته به یک فدراسیون عضو دیگر تحت شرایط و اوضاع خاصی که خود به طور یکسان برای همه باشگاه ها اعمال می شود، منتقل شوند. .همه بازیکنانی که مشمول مقررات هستند، باید مراحل یکسانی را برای ثبت نام و واجد شرایط بازی کردن در یک باشگاه جدید، پس از انتقال بین المللی انجام دهند.دراین راستا، معرفی (بین المللی) سیستم تطبیق انتقال (TMS (در 1 اکتبر 2010 یک گام بزرگ رو به جلودر نظارت بر انطباق با مقررات بود. این سیستم آنلاین جزئیات بیشتری را در مورد نقل و انتقالات بازیکنان بین المللی نسبت به آنچه قبلا در دسترس بود، به مقامات فوتبال ارائه می دهد. این امر شفافیت معاملات فردی را بهبود می بخشد که به نوبه خود اعتبار و شهرت سیستم نقل و انتقالات فوتبال را بهبود می بخشد. به لطف فرآیندهای خودکار و استاندارد معرفی شده توسط TMS،این سیستم امکان نظارت بیشتر بر سیستم انتقال و به ویژه مطابقت با دوره های ثبت نام را فراهم میکند. این نظارت افزایش یافته، هرگونه فرصتی برای دور زدن مقررات را کاهش می دهد یا حتی از آن حذف می کند، در نتیجه به ایجاد نوعی زمین بازی برابر مورد نیاز برای فوتبال سازمان یافته کمک می کند.همچنین از همان زمان، TMS به طور قابل توجهی فرآیند مربوط به نقل و انتقالات بین المللی بازیکنان را ساده کرده است.

2-"سطح ملی تجویز شده"

ماده1 همچنین تعهدات خاصی را برای فدراسیون های عضو در رابطه با قوانین انتقال ملی خود، بدون هیچگونه آزادی در مورد معرفی یا محتوای این قوانین، تحمیل می کند.اول و مهمتر از همه، هر فدراسیون عضو باید مقررات مربوط به نقل و انتقال بازیکنان را بین باشگاه های وابسته خود اجرا کند. بند 2 ماده 1 چنین مقررات ملی را ملزم به تایید فیفا می کند. در عمل، فیفا مقررات ملی را بررسی می کند تا اطمینان حاصل کندکه مفاد اجباری و اصول مورد نیاز - که در زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت - گنجانده شده است. متعاقبا، در صورت نیاز، فیفا توصیه ها (یا الزامات) خاصی را به فدراسیون عضو مربوطه ارائه می کند تا اجرایی شود.

آزادی فدراسیون های عضو برای تنظیم مقررات ملی خود از جهات خاصی محدود است. آنها در مورد چندین ماده از مقررات که در بند 3 الف و ب ماده 1 ذکر شده است، اختیاری ندارند. این مواد در سطح ملی الزام آور است و باید بدون تغییر در مقررات ملی گنجانده شود. این تضمین می کند که قوانین خاص فوتبال در سطح جهانی هماهنگ هستند و اجازه می دهد زمین بازی یکسانی داشته باشد،از نظم و یکپارچگی (ورزشی) مسابقات محافظت کند و از خردسالان محافظت کند.دسته اول از این قوانین الزام آور (مواد 8-2 و ماده 11) قوانین خاصی را در مورد ثبت نام بازیکنان، وضعیت بازیکنان و واجد شرایط بودن آنها برای شرکت در فوتبال سازمان یافته تعیین می کند.در ماده 18نیز که در فهرست قوانین الزام آور گنجانده شده است و اصول خاصی را برای قراردادهای بین بازیکنان حرفه ای و باشگاه ها تعیین می کند، در همین دسته قرار می گیرد. همانطور که در بالا ذکر شد،مهم است که اطمینان حاصل شود که قوانین مربوط به وضعیت بازیکنان و شرایط عمومی که بایدبرای ثبت نام و واجد شرایط شدن آنها برای بازی در یک باشگاه خاص وجود داشته باشد، در سطح جهانی هماهنگ باشد. همین امر در مورد برخی از جنبه های اساسی قراردادهایی که بین بازیکنان حرفه ای و باشگاه ها منعقد می شود نیز صدق می کند. این شامل مدت آنها و سایر شرایطی است که برای معتبر تلقی شدن آنها باید رعایت شود، مانند آزادی یک باشگاه برای نزدیک شدن به بازیکن در حالی که هنوز با باشگاه دیگری قرارداد دارد. اگر چارچوب های نظارتی متفاوت حاکم بر این موضوعات در سطح ملی اعمال شود، یک مزیت ورزشی برای باشگاه های وابسته به فدراسیونهای عضو با مقررات کمتر سخت گیرانه نسبت به باشگاه های وابسته به سایر فدراسیون های عضوبا مقررات سخت گیرانه تر وجود خواهد داشت.مادهbis12") پرداخت های معوق") در سطح ملی برای رسیدگی به مشکل دائمی باشگاه ها که به تعهدات مالی قراردادی خود احترام نمی گذارند، الزام آور است. همه این تعهدات مالی باید به عنوان دارای اهمیت یکسان تلقی شوند، صرف نظر از اینکه طلبکار از همان ملیت باشگاه بدهکار باشد یا خیر.ممنوعیت مهلت در سطح ملی نیز به همین دلیل الزام آور است.

قرض دادن بازیکنان حرفه ای به باشگاه های دیگر و جذب بازیکنان حرفه ای به صورت قرضی تاثیر واضح و مستقیمی بر نظم و یکپارچگی (ورزشی) مسابقات و مسابقات دارد. بنابراین، مقررات حاکم برقرض دادن بازیکنان حرفه ای (ماده 10) در فهرست قوانین الزام آور گنجانده شده است تا اطمینان حاصل شود که مکانیسم حاکم بر قرض دادن بازیکنان حرفه ای در سطح جهانی هماهنگ است. پس ازمعرفی قوانین جدید انتقالات قرضی توسط فیفا در 1 ژوئیه،2022 فدراسیون های عضو موظف به اجرای قوانین فیفا بدون تغییر نیستند، اما باید در مورد سیستم انتقالات قرضی داخلی با ذینفعان داخلی خود توافق کنند که مطابق با اصول یکپارچگی مسابقات باشد. ، رشد جوانان و جلوگیری از احتکار بازیکنان. این سیستم بایدحداکثر تا 1 ژوئیه 2025 برقرار باشد.

درنهایت، فهرست الزام آور همچنین شامل مقررات خاصی در رابطه با نفوذ شخص ثالث بر باشگاه ها(TPI، ماده bis18(، مالکیت شخص ثالث بر حقوق اقتصادی بازیکنان (TPO، ماده ter18(، و همچنین حمایت های خاص برای بازیکنان زن است. ماده 18 چهارم)9و خردسالان (هنر 19 و bis19(.

علاوه بر فهرست الزام آور، بند 2 ماده 1 مقرر می دارد که فدراسیون های عضو باید از سیستم انتقال الکترونیکی داخلی برای کلیه نقل و انتقالات ملی بازیکنان حرفه ای و آماتور استفاده کنند. این امر تضمین می کند که داده های معتبر و کامل ثبت نام بازیکن در قالب یک پاسپورت الکترونیکی بازیکن EPP در دسترس است. این اطلاعات نه تنها شفافیت و حرفه ای بودن را افزایش می دهد، بلکه و مهم تراز آن، مبنایی را برای توزیع کارآمدتر و منسجم تر پاداش های آموزشی به باشگاه هایی که حق دریافت چنین غرامت هایی را از طریق اتاق تسویه فیفا دارند، فراهم می کند. چنین سیستم های الکترونیکی از اول جولای 2020 اجباری شده اند.

3-"سطح ملی انعطاف پذیر"

ثالثا،ماده 1 RSTP به اصول خاصی اشاره می کند که فدراسیون های عضو باید آنها را در مقررات ملی خود بگنجانند،همراه با استقلال تصمیم گیری در مورد جزئیات در آن مقررات ملی.

به طور خاص، مقررات، فدراسیون های عضو را ملزم می کند تا قوانین ملی را برای حل و فصل اختلافات بین باشگاه ها و بازیکنان، مطابق با اصول مندرج در مقررات، اجرا کنند. علیرغم استقلالی که در بالا توضیح داده شد، هر دادگاه ملی که برای این منظور در چارچوب یک فدراسیون عضو و/یا هر قرارداد دسته جمعی تشکیل می شود باید با یک سری حداقل الزامات مطابقت داشته باشد، به طوری که فیفاو نهادهای تصمیم گیرنده آن می توانند تشخیص بدهند که صلاحیت آنها بر فیفا ارجحیت دارد.

علاوه بر این، مقررات ملی باید سیستمی را برای پاداش دادن به باشگاه ها برای سرمایه گذاری آنها در آموزش و تمرین بازیکنان جوان حرفه ای فراهم کند. فدراسیون های عضو موظف به راه اندازی سیستم های مشابه با سیستم هایی که توسط فیفا اداره می شوند (یعنی جبران های آموزشی و مکانیسم همبستگی) نیستند. در سطح ملی، راه حل های ساده تر که با شرایط خاص داخلی همخوانی داشته باشد، کافی است. با این حال، مهم است که در نظر داشته باشید که این سیستم های پاداش تنها زمانی اعمال می شوند که بازیکنان حرفه ای شوند، یعنی بازیکنان غیر آماتور. مثال ها شامل سیستم های مبتنی بر پرداخت های ثابتی است که به باشگاه های تمرینی زمانی که بازیکنی اولین قراردادحرفه ای خود را با باشگاه دیگری وابسته به همان انجمن عضو امضا می کند، یا سرمایه های مشترکی که تمام باشگاه های وابسته باید در هنگام جذب بازیکن در آن مشارکت کنند، به باشگاه های آموزشی پرداخت می شود. اولین بار به عنوان یک حرفه ای عواید حاصل از این صندوق را می توان به عنوان مثال، به طور دوره ای، به عنوان مثال، در پایان هر فصل، بین تمام باشگاه های تمرینی توزیع کرد.

درنهایت، بند 3 ج) ماده 1 فدراسیون های عضو را ملزم می کند تا اطمینان حاصل کنند که ثبات قراردادی در مقررات ملی آنها محافظت می شود. با در نظر گرفتن استقلالی که در بالا توضیح داده شد، فدراسیون های عضو ممکن است این اصل را در کنار ویژگی های خاص سیستم های موجود در سطح ملی، مانند الزامات اجباری قوانین ملی در کشور مربوطه و هر گونه قراردادهای مذاکره جمعی موجود،وارد کنند. مقررات ملی باید چندین مورد را پوشش دهد، از جمله اینکه باید به قراردادها احترام گذاشته شود، بازیکنان آماتور یا بیکار آزادی حرکت داشته باشند، اینکه قراردادها ممکن است به دلایل منصفانه توسط هر یک از طرفین فسخ شود (یا صرفا با یک دلیل ورزشی،توسط یک بازیکن حرفه ای)، و اینکه قراردادها را نمی توان در طول یک فصل فسخ کرد.

فدراسیون های عضو همچنین باید در نظر داشته باشند که فسخ غیرموجه قرارداد منجر به تعهد به پرداخت غرامت می شود (که جزئیات آن ممکن است توسط طرفین در قرارداد مربوطه درج شود) و ممکن است تحریم های ورزشی برای فسخ قرارداد بدون وجه عادلانه اعمال شود. .

4-"سطح نانوشته"

چهارمین"لایه" نانوشته رویکرد نظارتی نیز در عمل به رسمیت شناخته شده است. این رده چهارم شامل همه حوزه های دیگری است که فدراسیون عضو ممکن است برای انعکاس شرایط محلی مناسب بداندکه مقررات مربوط به آن ها را منعکس کند.

آیین نامه هیچ اشاره ای به این مرحله چهارم نکرده است،یا به این دلیل که چنین موضوعاتی به عهده خود طرفین گذاشته شده است تا بر اساس قراردادی به توافق برسند، یا به این دلیل که در صلاحیت برگزارکنندگان مسابقه قرار می گیرند. مثالها عبارتنداز:

قوانین مربوط به حقوق تعطیلات، استفاده از قراردادهای کاری استاندارد، مسائل بیمه، سهمیه بازیکنان خارجی و سهمیه مسابقات یا ثبت نام برای بازیکنان جوان.

رها سازی بازیکنان در تیم های نماینده

این مقررات همچنین بر روابط نظارتی بین اتحادیه های عضو و باشگاه ها در مورد تعهد آزادسازی بازیکنان به تیم های نماینده یک فدراسیون عضو (که در عامیانه به عنوان «تیم های ملی» شناخته می شود) حاکم است.. قوانین مندرج در ضمیمه ،1 بر تعهدات بازیکنان، باشگاه ها و فدراسیون های عضو حاکم است.

بند4 ماده 1 بیان می کند که مفاد پیوست 1 برای کلیه فدراسیون ها و باشگاه های عضو لازم الاجرا است. این به ویژه به این معنی است که یک اتحادیه عضو ممکن است در مقررات ملی خود قید نکند که باشگاه های وابسته به آن، برای مثال، موظف به آزاد کردن بازیکنان ثبت نام شده خود در تیم های نماینده خود نباشند، یا اینکه چنین تعهدی برای دوره های خارج از دوره های خارج از آن گسترش خواهد یافت. پنجره های بین المللی فهرست شده در تقویم مسابقات بین المللی 

مربیان

از1 ژانویه ،2021 این مقررات همچنین بر روابط استخدامی بین مربیان و فدراسیون های عضو، یا مربیان و باشگاههای حرفه ای نظارت می کند. این حداقل چارچوب نظارتی را برای مربیان فراهم می کند که درجه بالاتری از اطمینان قانونی را در روابط کاری آنها تضمین می کند.

مصطفی لطفی/وکیل دادگستری/پژوهشگر حقوق ورزشی