الزامات فیفا و حرکت کند فدراسیون فوتبال ایران

 

الزامات فیفا و حرکت کند فدراسیون فوتبال ایران در بروزرسانی و همسان سازی مقررات فوتبال 

تحرک رکن تقنینی فیفا از سال 2020 تا کنون از بعد تعداد مقررات اصلاح شده سابق و تدوین مقررات جدید در خصوص سازماندهی شئون ورزشی اعضاء و ذینفعان فوتبال چنان وسیع و سریع است که در صورتی که فدراسیون های ملی این الزامات را در فرصت های تعیین نشده برآورده نکنند به مرور از چرخه فوتبال حرفه ای خارج خواهند شد و با مجازات هایی نیز روبرو خواهند گردید.البته ناگفته نماند که رعایت مقررات جدید میتواند در رشد و توسعه فوتبال ملی کشورها نقشی مهم ایفا کند. یکی از الزامات جدید فیفا ، انتشار اصول تشکیل اتاق حل اختلاف ملی است. فیفا در این دفترچه به اهداف و استانداردهای لازم در این خصوص پرداخته است.و برای عدم تشکیل چنین اتاقی در فدراسیون های عضو محرومیت هایی را نیز در نظر گرفته است.در بخشی از این مقررات در خصوص اعضای اتاق به حضور نمایندگان باشگاه ها و بازیکنان به نحو یکسان اشاره میکند. در مورد اتحادیه باشگاه ها در کشور ما به نظر میرسد نهادی وجود دارد و چند سالی است که به فعالیت می پردازد ولی در خصوص اتحادیه بازیکنان فوتبال کشور هیچ مرجع فعالی وجود ندارد و به صورت موردی هر از چند گاهی تعدادی از بازیکنان قدیمی دور هم جمع شده اند و تصمیم به تاسیس چنین مرجعی نموده اند اما هر کدام بنا به دلائل خاص خود موفق نبوده اند. به هر حال در متن مقررات اساسی فوتبال ایران نیز نقشی برای این اتحادیه ها در نظر گرفته نشده است.فیفا در مققرات اخیر خود در مورد تشکیل اتاق حل اختلاف ملی فدراسیون ها را ملزم کرده است که اتاق حل اختلاف ملی باید از نمایندکان برابر بازیکنان و باشگاه ایجاد شود. در خصوص انتخاب این نمایندگان مقرراتی را نیز در نظر گرفته است. یکی از این مقررات وجود یک انجمن(اتحادیه) ملی بازیکنان مورد وثوق در فدراسیون مربوطه که مطابق با استانداردهای اتحادیه جهانی بازیکنان عمل میکند میباشد.و این اتحادیه ها باید نمایندگان خود را در اتاق حل اختلاف ملی معرفی کنند.

مزایای تشکیل اتاق حل اختلاف ملی

1- یکی از مهمترین مزایای تشکیل اتاق حل اختلاف ملی در فدراسیون فوتبال کشورمان ، حل و فصل اختلافات قراردادی مربیان و بازیکنان خارجی شاغل در فوتبال کشورمان در این اتاق میباشد.چرا که فیفا در این مقررات اخیر خود اشاره کرده است که پس از تشکیل اتاق حل اختلاف ملی مطابق با معیاری مشخص شده در فدراسیون مربوطه و در صورت وجود شرط صلاحیت اتاق حل اختلاف ملی در قراردادهای بازیکنان خارجی و توافق طرفین ، این اتاق صالح به رسیدگی خواهد بود.و از طرفی سازمان فوتبال کشور نیز میتواند طی یک دستورالعملی باشگاه ها را ملزم به درج چنین شرطی در قراردادهای بازیکنان خارجی خود کند و برای تضمین عدم رعایت این شرط، ممنوعیت ثبت نام بازیکن را در نظر بگیرد.

2- فیفا برای تشکیل چنین اتاقی در فدراسیون های ملی مهلت هایی را در نظر گرفته است و پس از آن در صورت عدم تشکیل این اتاق با معیارهای فیفا، تصمیمات صادره از ارکان آن فدراسیون نزد فیفا بی اعتبار تلقی خواهد شد.بنابراین سلب حکمرانی حقوقی ورزشی بر خارجی های شاغل در فوتبال ایراننتیجه این ترک فعل خواهد بود.پس چه نیکوست که با رعایت دقیق معیارهای فیفا و تشکیل این اتاق در فدراسیون فوتبال ایران، زمینه یک حکمرانی خوب و شایسته بر تمامی قراردادهای مربیان و بازیکنان خارجی شاغل در ایران را فراهم نماییم و دیگر شاهد شکست های ملی باشگاه های ایرانی در مراجع بین الملی نباشیم.

لزوم تشکیل اتحادیه بازیکنان حرفه ای فوتبال ایران

فوتبال ستاره پرور ایران از فقدان یک اتحادیه رسمی بازیکنان که حامی حقوق آنان در مراجع تصمیم گیر باشد رنج میبرد.و این رنج منجر به بروز خسارت شده و باعث توقف یا کندی توسعه فوتبال می شود. اهمیت این انجمن ها و یا توافقنامه های جمعی در ارکان حقوق قضایی ورزش و خاصه فوتبال بسیار چشمگیر است. به نحوی که در اکثر مراجع و نهاد های بین المللی اعضای تصیم گیر و قانون ساز از بین نمایندگان این اتحادیه انتخاب میشوند.در کنار فوتبال جهانی والیبال بسکتبال جهانی نیز از این مزین برخوردار هستند.در فوتبال حرفه ای اتحادیه برگزاری مسابقات، بازیکنان و مربیان در کنار هم هستند و نه رودروی هم و البته ممکن است در تصمیم گیری با هم بحث کنند اما چون بحث ها بر اساس داده ها صورت می گیرد در پایان با یک نتیجه منطقی همراه می شود. اما در فوتبال ایران فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هستند که تصمیم می گیرند و بعد از تصمیم گیری است که مربیان، باشگاه ها و بازیکنان وارد عمل می شوند که این نوشدارو بعد از مرگ سهراب است. اتفاقا این اتحادیه ها باید در قانون سازی نقش داشته باشند.

نمونه اش قوانین اخیری که در مورد نقل و انتقالات وضع شده است. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در تصمیمات اتحاذ شده از هیچ بازیکن، مربی و باشگاهی مشورت نگرفته اند و این بی تعارف ضعف باشگاه ها، مربیان و بازیکنان است. این ها وقتی اتحادیه ای ندارند به خصوص بازیکنان چطور می توانند در جهت جلوگیری از تضییع حقوق خود گام بر دارند. آقایان! فردا دیر است؛ همین امروز اتحادیه تشکیل بدهید.

در فوتبال ایران هر تیم لیگ برتری از ۱۹ بازیکن بزرگسال و ۷ بازیکن زیر ۲۳ سال در ترکیب بهره می برد. این می شود ۴۱۶ بازیکن. آنوقت ۴۱۶ بازیکن هیچ مجرای قانونی برای پیگیری مطالبات خود ندارند! مجرایی که عدم حضور آنها موجب شده تا در قوانین جدید نقل و انتقالاتی هم چیز به سود باشگاه ها تعریف شود.سخن بسیار است چه گلایه مندانه چه تخصصی گوش شنوای مسئول یافت می نشود....

مصطفی لطفی / وکیل دادگستری/پژوهشگر حقوق ورزشی