قیض

[شهاب الدین سهروردی]

هرگاه نور مدبر مقهور شواغل برزخ نشود ، شوق او به عالم نور قدسی بیش از شوق او به تیرگی (غواسق) باشد، و هر اندازه که نور و روشنایی زیاد شود ، عشق و محبت او به نور قاهر فزونی می گیرد ... و بنابراین از کالبد انسانی رهائی یافته و به جهان نور محض روند و در آنجا مقام گزیده ، و در زمره انوار قدسیه در آید ، و به سبب تقدس نورالانوار ، قدسی شود. (1)

***

[فواد بستانی]

القیض- [قیض] : مص،- پوسته سفت تخممرغ، مساوی و برابر. (2)

***

[یزدانپناه عسکری]

متعاقب شوق بشر به تیرگی ( غواسق )، تابشی یکدست کدر و عدم واکنش و محبت به نور محض و شکنندگی پوسته درونی انسانی را پیامد دارد. و من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین - الزخرف /36

________________

1 - سهروردی و مکتب اشراق ، مهدی امین رضوی ، ترجمه دکتر مجدالدین کیوانی – تهران : نشر مرکز 1377- صفحه 132

مجموعه مصنفات شیخ اشراق ( شهاب الدین یحیی سهروردی ) جلد دوم – تهران : پژوهشگاه علوم انسامی و مطالعات فرهنگی 1380- صفحه 133

2- بستانی، فواد افرام، فرهنگ ابجدی - تهران، چاپ: دوم، 1375. ص 712 -- 7:82