ارگاسم و انزال زنان

دو نوع اصلی مایعات با ارگاسم در زنان در ارتباط است: لیزکننده های مهبل و انزال زنان. مایع لیزکننده مهبل از غده ها ترشح نمی شوند، بلکه از مویرگ های خونی سطح مهبل به کانال مهبل ترشح می شوند (فرایندی که به آن تراوش می گویند). این تراوش از قطرات ریزی شروع شده تا این که تمام سطح داخلی مهبل را مرطوب می کند. (داروهای آنتی هیستامین که برای آبریزش بینی به کار می رود می توانند با لیزکننده های مهبل تداخل داشته باشند).

در هنگام ارگاسم زنان ممکن است مایعی از پیشابراه (ساختمان لوله ای شکل که از طریق آن ادرار از بدن به بیرون فرستاده می شود) دفع شود. به این فرایند «انزال زنانه» می گویند. انزال زنانه تاریخچه بحث انگیزی داشته است. بسیاری از زنان گزارش کرده اند که مجبور به عمل جراحی شده اند تا به این مشکل (ترشح انزال) فائق آیند و برخی دیگر نیز گفته اند که آن ها برای جلوگیری از خیس شدن رختخواب، ارگاسم خود را متوقف کرده اند.

 بعضی از افراد تصور می کنندکه این مایع ترشح شده، همان ادرار است. در صورتی که این مایع، ادرار نیست.

 این مایع شبیه شیر رقیق بدون چربی است و مزه شیرینی دارد. اگرچه به نظر میرسد که حجم آن به هنگام ارگاسم زیاد است اما کل مایع دفع شده به ندرت از یک قاشق چایخوری (5 میلی لیتر) تجاوز میکند.

عده ای از پژوهشگران مایع حاصل از انزال زنانه را از نظر شیمیایی تجزیه کرده و دریافتند که آن حاوی مقادیر زیادی گلوکز و آنزیمی به نام پروستاتیک اسید فسفات و مقادیر کمی اوره و کراتین است.

این ترکیب شیمیایی، اساسا از ترکیب ادرار زن متفاوت است، زیرا ادرار حاوی مقادیر زیادی اوره و کراتین بوده و فاقد پروستاتیک اسید فسفات و یا گلوکز است. یک زن امکان دارد به طور مکرر انزال را تجربه کند و یا به ندرت و یا هرگز تجربه انزال را نداشته باشد. هیچ مدرک مستدلی مبنی بر این که مشخص کند زنان قادر به یادگیری کنترل انزال هستند، وجود ندارد (چه این که انزال خود را کاهش دهند و چه موجب افزایش آن شوند).

 نکته مهم این است که انزال زنانه یک فرایند طبیعی است اگرچه در بین همه زنان وجود نداشته باشد. یک مطالعه انجام شده در این مورد بیان داشت که شاید تمام زنان به هنگام ارگاسم، انزال دارند اما حجم مایع انزال در اغلب موارد آن قدر کم است که تشخیص داده نمی شود و بدین ترتیب یا در پیشابراه می ماند یا این که به مثانه برگشت داده میشود.

احتمالا اولین کسی که درباره انزال زنان مطالبی را عنوان کرد، ارسطو بود. گالن پزشک و فیلسوف یونانی- رومی در قرن دوم میلادی نیز درباره چگونگی و شناخت آن صحبت کرد. عده زیادی هم درباره انزال زنان مطالبی را نوشته اند که یکی از آن ها متخصص زنان «ارنست گرفنبرگ» در سال 1950 بود.

یادآوری این نکته ضروری است که هنگام فعالیت جنسی و ارگاسم در بعضی از زنان ممکن است انزال ایجاد شود و در برخی دیگر ممکن است ادرار دفع شود.

 در مطالعه ای که در سال 1991 انجام گرفت مشخص شد که در برخی از زنان، تحریک نقطه جی، موجب ارگاسم و انزال در زنان می شود (اما مطمئنا در مورد همه زنان این مسئله صادق نیست). تحقیقات دیگر گزارش می کنند که بعضی از زنان انزال را به همراه ارگاسم در پاسخ به تحریک چوچوله تجربه می کنند و بعضی از زنان هم بدون ارگاسم آن را تجربه می کنند.

 اکثر زنانی که تجربه انزال را داشته اند عنوان کرده اند که احساس لذتبخشی را تجربه کرده اند. 

منبع : راهنمای پاسخ به سوالاتی درباره ی ارگاسم

نویسندگان: باری آر، کومیساروک -بورلی ویپل -سارا ناصرزاده -کارلوس بییرفلورز

مترجمین: دکتر منیر بیگلر بیگی-احمد خالقی لکموج