قرار اناطه چیست؟
هر دادگاه در خصوص امر رسیدگی دارای صلاحیت های مختص به خود است. به عنوان مثال دادگاه حقوقی نمی تواند درخصوص امور کیفری رسیدگی نماید. لذا چنانچه شخصی بخواهد دعوای کیفری مطرح نماید می بایست در دادگاه کیفری شکایت خود را ثبت کند. قرار اناطه یکی از قرارهای صادره از سوی مراجع قضایی است. اناطه در لغت به معنای منوط کردن و موکول کردن به امر دیگری می باشد. از نظر حقوقی قرار اناطه به معنای توقف موقت در جریان رسیدگی پرونده ی اصلی و موکول کردن آن به اثبات امریست که در صلاحیت قانونی دادگاه دیگری قرار دارد. فرض کنید که یک دعوی در دادگاهی در جریان است و در میانه ی دادرسی موضوع جدیدی در پرونده احراز می شود که از نظر قانونی باید به آن رسیدگی شود، اما رسیدگی به این موضوع در صلاحیت دادگاه رسیدگی کننده نمی باشد. از سوی دیگر رسیدگی به این موضوع و حکم مربوط به آن در حکم دعوی اصلی موثر بوده و ارتباط مستقیم با یکدیگر دارند. در چنین شرایطی مدعی، می بایست دعوی مورد نظر را در دادگاه صالح اقامه نماید و مراحل قانونی مورد نیاز آن را انجام دهد. پس از صدور حکم نهایی این دعوی، رسیدگی به دعوی اصلی مجددا به جریان می افتد. قرار اناطه شرایط مختص به خود را دارد که در مقاله ایی دیگر در این خصوص پرداخته می شود.