اثرات منفی ورزش در جوانان

اهمیت ورزش جوانان در مراکزآموزشی را نمی توان نادیده گرفت زیرا به برخی از نوجوانان اجازه می دهد تا پتانسیل های خود را به کار گیرند یا ویژگی های شخصی خود را بهبود بخشند. علاوه بر این، رشد فیزیکی مناسب هدفی است که هر سیستم آموزشی تعیین می کند. با این حال، همچنین در نظر گرفته می شود که ورزش جوانان نیز ممکن است اثرات نامطلوبی به ویژه بر وضعیت روانی افراد داشته باشد. به طور خاص نمی توان در مورد تاثیر منفی ورزش جوانان صحبت کرد. احتمالا عاقلانه تر خواهد بود که برخی از الگوهای کلیشه ای رفتارمان را تحلیل کنیم که باعث می شود ورزش جوانان به جای کمک به نوجوانان علیه آنها کار کند. دلیل اصلی این است که ما به رقابت اهمیت زیادی می دهیم. برای اثبات این گفته، ابتدا باید مفهومی به عنوان «ورزش» را در کلی ترین معنای آن به عنوان هر نوع فعالیت رقابتی که با هدف دستیابی به هدف معینی انجام می شود، تعریف کنیم. کلمه "رقابتی" در این مورد بسیار مهم می شود زیرا رقابت ممکن است جنبه منفی خود را نیز داشته باشد. طبیعتا ممکن است عده ای به این گفته اعتراض کنند و بگویند شرط لازم برای رشد و توسعه بیشتر است. مشکل اصلی این است که رقابت در میان کودکان ممکن است به راحتی منجر به طرد اجتماعی شود. شاید بهتر باشد ژن های این فرآیند و مظاهر آن را ردیابی کنیم. مایکل کالینز در کتاب خود "ورزش و طرد اجتماعی" چندین نوع از این پدیده را مشخص می کند. اول، او بر به اصطلاح «حذف جنسیتی» تمرکز می کند که به این معنی است که نوجوانان تمایل به جدایی از یکدیگر دارند، زیرا دختران و دختران همیشه در فعالیت های ورزشی مشابهی نیستند. موضوع این است که ورزش اغلب به عنوان نماد برتری مردان نسبت به زنان تلقی می شود و اغلب به بیگانگی بین آنها منجر می شود، به ویژه در مورد مدارس دولتی. به منظور جلوگیری از آن، مدیریت مدرسه باید مدارا را در دانش آموزان تقویت کند. این نوع طرد اجتماعی را می توان نه تنها به تاثیر منفی ورزش جوانان، بلکه به ناکارآمدی مربیان نسبت داد علاوه بر این، مفهوم رقابت پذیری به معنای برد یا باخت است. منطقی است که برندگان (کسانی که نتایج خوبی از خود نشان می دهند) بسیار تمایلی به پذیرش بازندگان در شرکت خود ندارند. این شکل از طرد کردن می تواند برای کودکان دارای تفرقه بسیار مضر باشد، زیرا ممکن است خود را «معلول یا فردی که قادر به رعایت استانداردهای خاصی نیست» ببینند. در این صورت بسیار مهم است که معلم چنین دانش آموزانی را که در فعالیت های ورزشی موفق نمی شوند تشویق کند. علاوه بر این، والدین و مربیان باید به فرزندان خود توضیح دهند که کودکان دارای معلولیت به حمایت آنها نیاز دارند و چنین محرومیتی تنها می تواند به احساسات آنها آسیب برساند .

---