استفاده مدیران از تکنولوژی و فناوری های نوین در افزایش بهره وری
به نظر می رسد که بسیاری از آنها گرایش به چشم پوشی از اثرات نوین این فناوری ها دارند . جامعیت این فناوری های جدید و توانایی های بالقوه آن را میتوان در واقع به عنوان منبع بالقوه ای از ضعف در نظر گرفت. برخی از مدیران بالادستی و میانی تمایل دارند تا بهترین و کاملترین تکنولوژی های موجود در عصر فناوری اطلاعات به کار برند هرچند گاهی در این امر ناتوان ظاهر میگردند. دلیل این امر ناتوانی مدیران نسبت به استفاده صحیح از این فناوری ها ، در برابر رقبای خود یا ناتوانی شان در بهره برداری از فرصت های بوجود آمده از این فناوری هاست. جهت رفع این مسئله ، در ابتدای امر با استفاده از تجربه و مشاوره ، میبایست قابلیت های این فناوری ها ، ویژگی های برجسته شان برای کسب و کار، امکان بهره برداری از مزایای آن و تلاش در جهت کسب ذهنیتی نو از مدیریت را درک نمود . در عین حال درک نحوه ارتباط دقیق تکنولوژی های جدید با سیستم های اطلاعاتی وارتباطاتی و نیز چگونگی تضمین تداوم کسب و کار با توجه به امنیت چنین فناوری هایی بسیار ارزشمند است.
بسیاری از کسب و کارهای کوچک در راستای پرهیز از رخوت سازمانی ، خود را از نظر اقتصادی موظف به استفاده از این فناوری ها می کنند. آنها بایستی این کار را از طریق توجه به ریسک های ذاتی فناوری های مزبور و نیز امنیت تداوم کسب و کار خود حتی بعد از رویدادهای غیر منتظره و سخت انجام دهند.