تستوسترون از عوامل خودشیفتگی مردان است

13 شهریور 1403 - خواندن 6 دقیقه - 107 بازدید

تستوسترون هورمون اصلی مردانگی است که توسط بیضه ها در مردان و تخمدان ها در زنان تولید می شود. این هورمون آندروژن، ویژگی های جنسی مردانه مانند رشد موهای بدن و ماهیچه ها را تحریک می کند و در تولید اسپرم نقش دارد. در زنان نیز تستوسترون برای توسعه تخمک و تخمک گذاری ضروری است. سطح تستوسترون در مردان سالم بالغ حدود ۲۰ برابر بیشتر از زنان سالم است. عدم تعادل تستوسترون می تواند منجر به ناباروری در مردان و زنان شود. کاهش تستوسترون با افزایش سن در مردان، خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت، چاقی، پوکی استخوان و اختلال عملکرد جنسی را افزایش می دهد.


تحقیقات اخیر نشان می دهند که بین سطح هورمون تستوسترون و خودشیفتگی در مردان ارتباط معناداری وجود دارد. این مطالعات به ویژه بر روی دو نوع خودشیفتگی تمرکز کرده اند:
خودشیفتگی عاملی و خودشیفتگی آنتیگونیستی.
خودشیفتگی عاملی به ویژگی هایی مانند قاطعیت، بزرگنمایی و احساس برتری اشاره دارد. این نوع خودشیفتگی به تلاش فرد برای کسب تحسین و توجه دیگران مرتبط است. تحقیقات نشان می دهد که مردانی که در این بعد از خودشیفتگی نمرات بالاتری کسب کرده اند، به طور متوسط دارای سطح بالاتری از تستوسترون هستند

در مقابل، خودشیفتگی آنتیگونیستی شامل ویژگی هایی مانند تکبر و خصومت است که فرد در شرایط تهدید به برتری جویی و تحقیر دیگران می پردازد. این نوع خودشیفتگی به طور مستقیم با سطح تستوسترون مرتبط نیست، اما ممکن است به عنوان یک استراتژی واکنشی در برابر احساس تهدید عمل کند

تستوسترون، هورمون جنسی اصلی در مردان، نقش مهمی در بروز برخی ویژگی های شخصیتی و رفتاری آنها دارد. اگرچه ارتباط مستقیم بین سطح تستوسترون و اختلال شخصیت خودشیفته ثابت نشده است، اما برخی شواهد نشان می دهد این هورمون با برخی صفات شخصیتی مرتبط با خودشیفتگی در مردان در ارتباط است:

پرخاشگری و تهاجمی بودن
تستوسترون حالات تهاجمی، رقابتی و پرخاشگرانه را برمی انگیزاند. وجود این هورمون و نوسان آن گاه مردان را آن چنان خشمناک می سازد که ممکن است زندگی خود و دیگران را در خطر اندازند.

اعتماد به نفس و عزت نفس
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، احساس خود بزرگ بینی می کنند و خود را آدم مهمی می پندارند. اعتماد به نفس کاذب و عزت نفس بالا از ویژگی های بارز این افراد است.

استقلال و فردیت
شکل گیری هویت پسران از اساس برای استقلال و رقابت و فردیت است. این ویژگی ها با برخی صفات افراد خودشیفته مانند حس برتری و استحقاق مرتبط است.

در مجموع، هرچند ارتباط مستقیم تستوسترون با اختلال شخصیت خودشیفته ثابت نشده، اما این هورمون با برخی ویژگی های شخصیتی مرتبط با خودشیفتگی در مردان همچون پرخاشگری، اعتماد به نفس بالا و گرایش به استقلال و فردیت در ارتباط است. به گزارش میگنا مردان با خودشیفتگی عاملی بالا معمولا سطوح بالاتری از تستوسترون را تجربه می کنند، که این امر می تواند به رفتارهای سلطه جویانه و انگیزه های اجتماعی آنها کمک کند. این یافته ها نشان می دهند که خودشیفتگی نه تنها یک ویژگی شخصیتی است، بلکه ممکن است تحت تاثیر عوامل بیولوژیکی نیز قرار گیرد

تستوسترون هورمون جنسی اصلی مردان است که نقش مهمی در سلامت جسمی و روانی آنها دارد. این هورمون باعث افزایش قدرت عضلانی، استحکام استخوان ها و تولید اسپرم می شود. همچنین تستوسترون بر خلق و خوی مردان تاثیر گذاشته و باعث افزایش انرژی، تمرکز و اعتماد به نفس آنها می گردد. با کاهش سطح تستوسترون در طول زمان، مردان ممکن است با کاهش تاب آوری و افزایش خستگی و افسردگی مواجه شوند. بنابراین، حفظ سطح مناسب تستوسترون از طریق ورزش منظم، تغذیه سالم و کنترل استرس می تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی مردان کمک کند.


عوامل متعددی می توانند باعث کاهش سطح تستوسترون در مردان شوند:
تستوسترون هورمون اصلی مردانگی است که توسط بیضه ها در مردان و تخمدان ها در زنان تولید می شود. این هورمون آندروژن، ویژگی های جنسی مردانه مانند رشد موهای بدن و ماهیچه ها را تحریک می کند و در تولید اسپرم نقش دارد. در زنان نیز تستوسترون برای توسعه تخمک و تخمک گذاری ضروری است. سطح تستوسترون در مردان سالم بالغ حدود ۲۰ برابر بیشتر از زنان سالم است. عدم تعادل تستوسترون می تواند منجر به ناباروری در مردان و زنان شود. کاهش تستوسترون با افزایش سن در مردان، خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت، چاقی، پوکی استخوان و اختلال عملکرد جنسی را افزایش می دهد.
1. پیری: با افزایش سن، به طور طبیعی سطح تستوسترون در مردان کاهش می یابد، به ویژه بعد از ۳۰ سالگی، که به طور میانگین سالانه حدود ۱ درصد کاهش می یابد.

2. چاقی: اضافه وزن و چاقی می تواند منجر به کاهش تولید تستوسترون شود، زیرا چربی اضافی به تبدیل تستوسترون به استروژن کمک می کند.

3. بیماری ها: شرایطی مانند دیابت، آپنه خواب، و اختلالات هورمونی می توانند به کاهش سطح تستوسترون منجر شوند.

4. آسیب به بیضه ها: آسیب های فیزیکی یا عفونت ها می توانند تولید تستوسترون را تحت تاثیر قرار دهند.

5.استرس: استرس مزمن می تواند سطح هورمون های استرس مانند کورتیزول را افزایش دهد که به نوبه خود تولید تستوسترون را کاهش می دهد.

6. رژیم غذایی نامناسب: عدم مصرف مواد مغذی کافی و رژیم غذایی ناسالم می تواند بر تولید تستوسترون تاثیر بگذارد.

زهرا نیازاده روانشناس و مترجم کتاب پرورش تاب آوری خانواده در خاتمه این مطلب آورده است درک این عوامل می تواند به شناسایی و مدیریت مشکلات مرتبط با تستوسترون پایین کمک کند.  این هورمون تستوسترون نه تنها بر میل جنسی تاثیر می گذارد، بلکه به بهبود خلق و خو، افزایش انرژی و تقویت اعتماد به نفس نیز کمک می کند. مردانی که سطح تستوسترون متعادلی دارند، معمولا در مواجهه با استرس و مشکلات زندگی بهتر عمل می کنند. بنابراین، حفظ تعادل هورمونی می تواند به افزایش تاب آوری یا resiliency و بهبود کیفیت زندگی مردان کمک کند.