آیا تغذیه و استراحت برای ورزشکاران مهم است؟

به گفته دانشمندان، تفاوت های اصلی در تغذیه و استراحت به دلیل جنسیت، وضعیت بلوغ فعلی، نرخ رشد و بلوغ، قابلیت های فیزیولوژیکی و متابولیک، و نیازهای ورزشی و ورزشی است .این عوامل به هم مرتبط هستند و متخصصان تغذیه که تغذیه ورزشکاران جوان را طراحی می کنند باید ماهیت این ارتباط را درک کنند. به ویژه، ورزشکاران جوان انرژی بیشتری را صرف حرکت می کنند، که نیاز به تکمیل مجدد ذخایر انرژی از طریق غذا دارد .علاوه بر این، آنها کاهش ذخایر گلیکوژن و کاهش ظرفیت گلیکولیتیک را تجربه می کنند. ورزشکاران جوان بیشتر به کربوهیدرات های اگزوژن متکی هستند که باید در طول تمرینات با بار متوسط ​​تا زیاد مصرف شوند. در نهایت، ورزشکاران جوان تر توانایی تنظیم حرارت و تعریق کمتری دارند، بنابراین باید در حین ورزش مایعات زیادی بنوشند. به طور کلی، دانشمندان حوزه های اصلی را شناسایی کرده اند که در آن ورزشکاران جوان باید به توصیه های غذایی خاص پایبند باشند. تفاوت اصلی این است که ورزشکاران جوان بیشتر مواد مغذی و انرژی را از غذا مصرف می کنند و برای آنها استفاده از مکمل های غذایی تاثیر کمتری دارد. به ویژه، متخصصان تغذیه باید اطمینان حاصل کنند که ورزشکاران جوان انرژی کافی در دسترس دارند، زیرا با رشد بدن آنها، آنها به انرژی برای سنتز بافت نیاز دارند. کاهش سریع گلیکوژن منجر به خستگی در تمرینات استقامتی می شود، بنابراین ورزشکاران جوان باید کربوهیدرات کافی مصرف کنند که به آنها امکان می دهد در دوره های استراحت راحت تر بهبود یابند. ورزشکاران جوان باید از چربی های غذایی (برای جذب ویتامین های محلول در چربی و به عنوان منبع غذایی) و اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 استفاده کنند. برای تسهیل سنتز پروتئین عضلانی، مصرف آمینو اسیدهای لوسین، ایزولوسین و والین توصیه می شود .ورزشکاران همچنین باید فیبر، ریز مغذی ها، کلسیم و ویتامین D، آهن و مایعات کافی دریافت کنند. دانشمندان خاطرنشان می کنند که اغلب ورزشکاران و مربیان جوان دانش کافی در مورد تغذیه نشان نمی دهند. بر اساس نتایج یک مطالعه که در آن 156 مرد و 156 زن شرکت کردند، 73% (9±%) از ورزشکاران و 81% (9±%) از مربیان به سوالات مربوط به تغذیه به درستی پاسخ دادند. می توان فرض کرد که ورزشکاران جوان سطح بالایی از کمبود آگاهی را تجربه می کنند. بنابراین آموزش ورزشکاران جوان جزء حیاتی موفقیت و ضامن پایبندی آنها به تغذیه مناسب و رژیم استراحت و ریکاوری مناسب است. مربیان همچنین باید جلسات آموزشی بیشتری دریافت کنند، زیرا آنها منبع دانش برای ورزشکاران هستند. به گفته محققان، موضوعات توصیه های تغذیه ای استقامتی و مکمل های غذایی به عنوانچالش برانگیزترین موضوعات در این زمینه بود.

---