در ویرایش و بهبود مواضع پزشکیان در سازمان ملل متحد و اهمیت و ضرورت ترک مخاصمات مسلحانه ایران و اسراییل

بلومبرگ به نقل از پزشکیان پیش از اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل گزارش نمود که: "ما مایلیم همه تسلیحات خود را کنار بگذاریم تا زمانی که اسراییل مایل به انجام همین کار باشد، ما به دنبال بی ثبات کردن منطقه نیستیم." این سخنان مسعود پزشکیان در صورتی که به معنای ترک مخاصمات مسلحانه ی ایران و اسراییل در قبال یکدیگر و رسیدن به یک خط میانه و یک فرآیند آتش بس و توافق برد-برد طرفین در قبال یکدیگر باشد، مورد ارزش گذاری، تشویق و اهمیت است. ولی چنان چه منظور پزشکیان خلع سلاح ایران و اسراییل در قبال یکدیگر باشد، موضوعی سخت و دور از دسترس و دور از واقعیت موجود خواهد بود. و لذا "ترک مخاصمات، بدون خلع سلاح طرفین" و اعتمادسازی و توافق مشترک طرفین می تواند راحت تر و کم هزینه تر و قابل دسترس تر باشد. و همچنین پزشکیان دارای مواضع گاه متناقض در قبال اسراییل بود و از طرفی این مواضع نسبتا سازنده در ترک مخاصمات را اتخاذ نمود و از طرفی شدیدترین حملات لفظی را در قبال اسراییل اتخاذ نمود، که این مواضع متناقض، می تواند نارسا و ناکارآمد تلقی گردد.

مخاطرات ناشی از درگیری های مسلحانه میان ایران و اسراییل نه تنها به دو کشور، بلکه به تمام منطقه خاورمیانه و جامعه جهانی آسیب می زند. این درگیری ها باعث افزایش ناامنی، بروز بحران های انسانی و اقتصادی، و تشدید تنش های امنیتی و سیاسی می شود. به همین دلیل، ترک مخاصمات مسلحانه میان این دو کشور امری ضروری و حیاتی است.

چالش های امنیتی و نظامی

هر دو کشور به دلیل دشمنی های مبتنی بر تجارب تاریخی و عقیدتی و مذهبی و اختلافات سرزمینی، به رویکردهای متضاد در قبال یکدیگر روی آورده اند، و هزینه های نظامی بالایی را متحمل می شوند. این هزینه ها به جای سرمایه گذاری در حوزه های تکنولوژی و حمل و نقل و بهداشتی، آموزشی و توسعه زیرساخت ها، صرف خرید تسلیحات و تقویت قوای نظامی و توسعه موشک و پهپاد و برنامه های هسته ای و ضربه زدن به منافع طرف مقابل می شود. این مساله نه تنها از کیفیت زندگی مردم می کاهد بلکه باعث ایجاد نارضایتی و تنش های بیشتر در سطح داخلی ایران و منطقه ای می شود. ترک مخاصمات می تواند فرصت های جدیدی برای همکاری های منطقه ای و امنیت مشترک بین ایران و اسراییل و فلسطین ایجاد کند.

مزایای اقتصادی و اجتماعی

یکی از مزایای ترک درگیری ها، بهبود شرایط اقتصادی است. اگر ایران و اسراییل و فلسطین به پروژه های مشترک در زمینه های انرژی، فناوری و کشاورزی و حمل و نقل روی آورند، می توانند به رشد اقتصادی پایدار و مشترک دست یابند. همکاری ها می تواند به تبادل دانش و فن آوری منجر شود و به توسعه صنعت و بازارهای جدید کمک کند. این موضوع نه تنها به نفع طرفین درگیر، بلکه به نفع کل منطقه خواهد بود.

بهبود روابط دیپلماتیک

ترک مخاصمات مسلحانه می تواند فضایی مناسب برای گفتمان و دیپلماسی به وجود آورد. تعامل مثبت میان ایران و اسراییل در قبال موضوع فلسطین، به بهبود روابط سیاسی در سطح منطقه و بین الملل کمک می کند. این بهبود روابط می تواند به کاهش فشارهای بین المللی در زمینه تحریم های ایران و برداشتن فشارهای اقتصادی و افزایش همکاری های اقتصادی و فرهنگی بیانجامد.

پیشگیری از بحران های انسانی

درگیری های نظامی همواره پیامدهای انسانی دردناکی به دنبال دارند. با کاهش تنش ها و توقف مخاصمات ایران و اسراییل، می توان به بازگرداندن ثبات و امنیت کمک کرد و شرایط بهتری برای زندگی مردم فراهم کرد. علاوه بر این، تمرکز بر مسایل انسانی و بشردوستانه می تواند به بهبود وضعیت حقوق بشر در هر دو کشور کمک کند.

توسعه پل های فرهنگی و اجتماعی

ترک مخاصمات می تواند به توسعه تبادلات فرهنگی و اجتماعی بین دو دولت و ملت ایران و اسراییل کمک کند. آشنایی مردم با فرهنگ های یکدیگر می تواند به کاهش تنش ها و ایجاد فهم و احترام متقابل منجر شود. این تعاملات فرهنگی می تواند به سرمایه گذاری های مشترک و افزایش گردشگری بین دو کشور بیانجامد.

نتیجه گیری

به طور کلی و به طور مشخص، ترک مخاصمات مسلحانه میان ایران و اسراییل نه تنها یک ضرورت تاریخی بلکه یک نیاز مبرم برای دستیابی به صلح و ثبات در منطقه است. تلاش برای توقف خشونت و شروع گفت وگوهای سازنده می تواند به بهبود وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و امنیتی و نظامی هر دو کشور کمک کند. در نهایت، دستیابی به صلح پایدار نه تنها زندگی نسل کنونی را بهبود می بخشد، بلکه مسیر را برای نسل های آینده هموار می کند تا در فضایی امن و سالم و رو به رشد زندگی کنند.


نگارش: بنیامین صادقی(پژوهشگر و مشاور صلح و حل و فصل مخاصمات و میانجی گری بین المللی)
25 سپتامبر 2024
Bensad5800@gmail.com