بررسی روند ارزیابی در مرحله اجرای سیاست

 امروزه بازیگر اصلی در فرآیند اجرای سیاست، سیستم اداری است. چنین سیستمی بر اساس انطباق ساخته شده است. توصیف سیستم اجرا نیز برای کمک به تعیین تاثیرات احتمالی سازمان مجری بر موفقیت اجرای قوانین، قوانین و مقررات تجویز شده توسط خط مشی بدون ریسک بسیار مهم است. بیشتر سیاست های عمومی به گونه ای تدوین می شوند که اجرای آن ها وابسته به ماموران مجری است که یا مطابقت را تجویز کنند یا در غیر این صورت با عواقب قانونی خاصی مواجه شوند. بوروکراسی نقشی مرکزی در مرحله اجرا دارد زیرا توانایی درک و ترجمه هدف واقعی، روش شناسی و حوزه پوشش هر خط مشی را دارد. این بدان معناست که بوروکراسی تا حدودی توانایی بازتعریف اهداف اقدامات سیاست در دست اجرا را دارد. این فرآیند قالب گیری فرآیند ارزیابی سیاست عمومی در مرحله اجراست. هدف اصلی از انجام ارزیابی در مرحله اجرا بر نیاز به نظارت بر عوامل مجری بوروکراتیک است. این مرحله برای کاهش خطرات عامل اجرا ضروری است تا جزئیات سیاست را به گونه ای بازتعریف کند که روش اجرائی اتخاذ شده را که در مرحله تدوین خط مشی تعریف شده است، مختل کند. در مرحله اجرا، سازمان های اداری شامل دادگاه ها و مجلس میشوند. این مراکز در تعیین اینکه چه کارهایی باید انجام شود و چه کارهایی نباید انجام شود، هنگام اجرای سیاست ها، مسئولیت های حیاتی دارند. سازمان ها یا قوانین پیشنهادی، قوانین موقت یا حتی قوانین نهایی را برای هدایت روند اجرای سیاست ها ارائه می کنند. ارزیابی برای اطمینان از انطباق اجرای سیاست با این قوانین ضروری است. این باید در هر مرحله از فرآیند اجرا انجام شود تا اطمینان حاصل شود که خط مشی مستقیما با اهداف و اهداف پیش بینی شده خط مشی همانطور که در مرحله تدوین ارزیابی شده قبل از شروع مرحله بعدی فرآیند اجرا توضیح داده شده است، مطابقت دارد.

---