SAR موبایل
با پیشرفت و توسعه تکنولوژی و تاثیر مثبت و چشمگیر آن بر زندگی انسان ها و بیشتر شدن تجهیزات الکترونیکی تعامل انسان ها با این گونه وسایل به طرز شگفت آوری گره خورده است و تقریبا زندگی بدون گوشی موبایل برای بسیاری از افراد مشکل است و گاها وسواسیت خاصی به این قضیه دارند. در عصر حاضر در یک زندگی شهری پیشرفته در گردابی از امواج الکترومغناطیسی گرفتار هستیم. تاثیر منفی تشعشعات موبایل بر سلامت سالهاست که مورد بررسی است. تا حالا شده زمانی که صبح از خواب بیدار می شوید علی رغم آنکه تغذیه، خواب و استراحت کافی داشته اید، دچار یک نوع سرگیجه یا سر درد خاص یا کسلی باشید؟ حتی ممکن است این حالت زمانی که گوشی موبایل را نزدیک گوش خود می برید نیز وجود داشته باشد. SAR مخفف کلمه Specific Absorption Rate به معنی نرخ مخصوص جذب گوشی موبایل می باشد. این ویژگی معیاری برای اندازه گیری میزان جذب انرژی فرکانس رادیویی توسط بدن انسان می باشد و هر وسیله ای که این امواج را تولید می کند، قابل اندازه گیری خواهد بود.SAR برای بدن بسیار مضر است و اغلب خبرهایی دال بر مشاهدات جراحت و بیماری بر اثر این انرژی ایجاد شده بر بدن در اخبار دنیا منتشر می شود. بنابر مطالعات زیستی و علوم تجربی، به طور متوسط 70 درصد بدن انسان از آب تشکیل شده که از این مقدار، 60 درصد آن درون سلول های بدن قرار گرفته و مابقی هم به صورت مایع در بدن انسان در حال گردش هستند. از نظر علمی مولکول های آب پتانسیل فوق العاده ای برای جذب تشعشعات را دارند. بنابراین استفاده از هر وسیله ای با امواج الکترومغناطیسی می تواند برای انسان خطرناک باشد. این نکته هم حائز اهمیت می باشد که میزان جذب این انرژی توسط بدن به چه میزانی می باشد؟ بیشترین مقدار تولید شدهSAR زمانی است که مکالمه تلفنی انجام می شود و یا امواج Wi-Fi یا 3G و 4G روشن و در سرویس می باشند. معمولا بیشترین مقدارSAR گوشی را در بدترین موقعیت اندازه گیری می نمایند و به صورت عمومی اعلام می کنند. به عبارت کلی، به میزان فرکانس رادیویی(RF) که بدن انسان در زمان استفاده از گوشی موبایل خود در معرض آن قرار می گیرد، SAR گفته می شود. مقدار این فرکانس بسته به شرکت سازنده و مدل دستگاه متفاوت می باشد. از این رو هنگام عرضه هر گوشی های موبایل یا تجهیزاتی که دارای فرکانس رادیویی هستند، در قسمت اطلاعات سخت افزاری، میزان SAR آن نیز ذکر می شود. در تاریخ ۷ آگوست سال ۱۹۹۶ میلادی مصادف با 17 مرداد سال 1375 شمسی، کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) با کمک سازمان غذا و دارو (FDA)، آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH) و اداره ایمنی و بهداشت حرفه ای (OSHA)، مجموعه دستورالعمل های کلی را برای اندازه گیری میزان جذب فرکانس های رادیویی وضع نمودند. براساس تحقیق های صورت گرفته، حداکثر میزان قابل جذب و غیر مضر برای بدن، 1/6 وات انرژی بر هر کیلوگرم از وزن انسان است. گفتنی است که این محدودیت به دلیل تولید گرمای بالای فرکانس های رادیویی است که می تواند در مقدارهای بالاتر، به بدن انسان آسیب هایی جدی وارد کند. (تمامی فرکانس های رادیویی، بنابر میزان حجم آن می تواند دمای بدن انسان را به سطوح بسیار بالایی افزایش دهد). در نظر داشته باشید که این دستورالعمل ها تنها شامل اثر فرکانس های رادیویی بر روی بدن انسان شده و دیگر اثرات بیولوژیکی مانند تاثیرات بر روی DNA و یا احتمال سرطان را اندازه گیری و یا بررسی نمی کند. FCC میزان جذب را در طول یک تماس ۳۰ دقیقه ای و زمانی که دستگاه در کنار گوش کاربر قرار گرفته باشد، اندازه گیری می کند. همچنین باید به این نکته توجه داشت که میزان تاثیر امواج رادیویی و میزان امواج گوشی بر سلامت انسان هنوز به طور دقیق و یقین معلوم نشده است. بنابراین نمی توان پارامتر SAR گوشی های هوشمند را به عنوان معیار دقیقی برای ضرر کمتر و یا بیشتر بر روی بدن انسان در نظر گرفت. اما به منظور افزایش سطح حفاظت بدن در برابر این امواج، به لحاظ اینکه میزان جذب فرکانس ها در زمان برقراری تماس با هندزفری و یا ارسال و دریافت پیامک به مراتب کمتر است، مطمئن ترین راه، استفاده از هندزفری و یا اسپیکر گوشی در هنگام مکالمه است. هرچه میزان SAR کمتر باشد جذب بدن از امواج کمتر و اثرات زیان آور وسیله مذکور کمتر خواهد بود.
پدرام صنعتی (مولف و پژوهشگر حوزه علوم رایانه، فناوری اطلاعات و ارتباطات و سواد رسانه ای)