تجزیه عوامل موثر بر انتشار آلودگی دی اکسیدکربن در زیربخش های صنعتی استان آذربایجان شرقی با استفاده از روش میانگین لگاریتمی شاخص دیویژیا ( LMDI)

آلودگی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای یکی از مهم ترین مسایل زیست محیطی جهان امروز است. در این میان گاز دی اکسید کربن ناشی از احتراق سوخت های فسیلی، بیشترین سهم را از انتشار گازهای گلخانه ای به خود اختصاص می دهد. طی سال های 1380 تا 1393، بخش صنعت ایران با داشتن سهم متوسطی حدود 16/1 درصد، نقش بسزایی در انتشار دی اکسید کربن در بین کل بخش های مصرف کننده انرژی کشور داشته است. در این میان سهم شهرهای بزرگ و کلان شهرها در آلودگی هوا که بخش اعظمی از صنایع را در خود جای داده اند به مراتب بیشتر است. استان آذربایجان شرقی با تمرکز صنایع تولید ماشین آلات و تجهیزات، یکی از قطب های صنعتی کشور به شمار رفته و از جمله استان های با سطح آلودگی بالا می باشد. بر همین اساس در مطالعه حاضر، انتشار دی اکسید کربن در زیربخش های صنعتی به منظور کاهش انتشار دی اکسید کربن در استان، شناخت عوامل موثر بر تغییرات انتشار آن ضروری می باشد استان آذربایجان شرقی طی دوره زمانی1393-1380، به پنج امل اثر فعالیت، اثر ساختاری، اثر شدت انرژی، اثر ترکیب سوخت و اثر ضریب انتشار تجزیه می شود و با استفاده از روش LMDI، اثر تغییر هر یک از آنها بر تغییرات انتشار دی اکسید کربن مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که تغییرات در اثر فعالیت و اثر ضریب انتشار به ترتیب بیشترین اثر را بر رشد انتشار دی اسید کربن زیربخش های صنعتی استان داشته اند. در نقطه مقابل، تغییرات اثر شدت انرژی، اثر ساختاری و اثر ترکسیب سوخت عوامل اصلی کاهش انتشار دی اکسید کربن بوده اند.

Keywords:

تحلیل تجزیه شاخص , انتشار دی اکسید کربن , زیربخش های صنعتی , روش LMDI , استان آذربایجان شرقی , ایران