ایمنی آینده تهران رویکرداستراتژیک؛حلقه مفقوده درمدیریت بحران زلزله

در میان خطرات طبیعی که شهرتهران را تهدید میکند، زلزله اصل یتری ن و مه متری ن آنها اس ت. بیش از نیمی از مردم ته ران در خانههای غیر مقاوم در براب ر زلزله زندگی میک نند. مهمترین معیارحاکم بر برنام هریزی شهری، ایمنی است. هیچ طرحی در شهر تهران نمیتواند مشروعیت یابد بی آنکه سهم اصلی را در راهبردهای توسع های به بحران زلزله اختصاص داده باشد. در برنامههای مقابله با زلزله، هدف اصلی تبدیل زلزله از بلا به «پدیده طبیعی » است. این هدف نیازمند پی شبینی اقدامات در سه دوره جداگانه پیشگیری، زمان بحران و دوره پس از حادثه است. برنامهریز یهای صورت گرفته در دستگاههای مسئول کشور عمدتاً به عملیات زمان بحران منعطف شده است. در صورت یکه هدف اصلی، عمدهترین اقدامات را متوجه دوره پیشگیری میک ند. بررسی قوانین جاری کشور حاکی از آن است کهپرداختن به مسئله زلزله عمدتاً در حد هماهنگی دستگا هها و بدون ضمانت اجرایی حداقلی است. اقدامات مؤثر پیشگیرانه نیازمند نوعی برنام هریزی استراتژیک است که به صورت برنامهپایه ومیا نبخشی در وظایف جاری سازما نها اثر جدی بر جاگذاشته و رو شهای کنترل و ارزیابی ویژ های برای آن تدارک دیده شود. این مقاله به معرفی و پیشنهاد فرایند برنامه مذکور و طرح ضرورتهای اجرا و اداره آن میپردازد.

Keywords:

تهران , زلزله , مدیریت بحران , طرح جامع