بررسی تاثیر وضعیت روسازی و عملیات نگهداری بر تصادفات راه های برون شهری (مطالعه موردی: راه های استان تهران)

در این تحقیق خرابی های روسازی و عوامل موثر در تعداد تصادفات بررسی شد. پارامترهایی نظیر، عرض باند، متوسط ترافیک روزانه، شاخص ناهمواری و خرابی های روسازی، طول قطعه و سرعت وسایل نقلیه در 19 محور اصلی بین شهری در استان تهران بررسی و با استفاده از نرم افزار SPSS ارزیابی شد. همچنین بعنوان هدف دیگر این تحقیق، رابطه فوق پس از اجرای عملیات نگهداری مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ضمن ارایه یک مدل رگرسیون جدید، میزان تصادفات به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است. براساس این نتایج، خرابی های روسازی و از بین آن ها شاخص IRI به میزان بالایی بر روی تصادفات موثر بوده و تاثیر عملیات نگهداری بر روی تصادفات به گونه ای بود که توانست در کل شبکه 60 درصد کاهش ایجاد نماید. تحقیق کلان حاضر، کل راه های استان تهران را بررسی کرده و نتایج مدیریتی مناسبی را در پی خواهد داشت. همچنین چند رابطه با در نظرگیری پارامترهای فوق برای قبل و بعد از عملیات نگهداری ارایه شد و با یکدیگر مقایسه گردید. خرابی های روسازی به میزان بالایی بر روی تصادفات ناشی از عامل روسازی موثر بوده و میزان کاهش ایجاد شده نیز برای تصادفات مربوط به روسازی است. دو روش تحلیل رگرسیونی و لگارتیمی برای تطابق متغیرها با توزیع در مدل های موجود ارایه شد. میزان تصادفات بعد از عملیات نگهداری برای روش تحلیل رگرسیونی و لگاریتمی، به ترتیب به حدود 0.40 و 0.52 برابر حالت قبل از عملیات نگهداری رسیده است و این بیانگر کاهش 60 و 50 درصدی در تصادفات ناشی از خرابی های روسازی ها است. با مقایسه نتایج، هر دو نوع رویکرد آماری توانایی پیش بینی تصادفات پس از انجام عملیات نگهداری را با وجود داده ها داشته و روش تحلیل رگرسیونی نتایج بهتری به میزان ده درصد کاهش تصادفات را نشان داده است.

Keywords:

تصادفات , ترافیک , خرابی روسازی , عملیات نگهداری , وضعیت روسازی