قواعد و عمومات فقه، از مهمترین دلایل توجه فقه به
امنیت شغلی به شمار می آیند؛ از آن جمله روایت لاضرر و لاضرار فی الاسلام که از مهمترین قواعد فقهی به شمار می آید. مستفاد از این حدیث این است: هیچ ضرر و اضراری در اسلام وجود ندارد. مقصود، نهی از ضرر رسانیدن به دیگری یعنی هیچ ضرری نباید بدون جبران بماند. در قراردادهای شغلی، امنیت کارگر و کارفرما ضروری است و هیچیک نباید دچار ضرر و زیان شوند. و هر کس به دیگری ضرر و زیانی رساند، موظف به جبران است، همچنین در هر مورد که ضمان قهری عنوان میشود،
لاضرر به عنوان مدرک اصلی ضمان مورد استفاده و استناد قرار نگرفته بلکه پایه و اساس جبران خسارت را تشکیل میدهد و از جمله مبانی
مسئولیت مدنی در فقه بشمار میرود. از موضوعات مهم در مسئولیت مدنی، بررسی نقش زیاندیده در وقوع زیان و تاثیر آن بر
مسئولیت مدنی عامل زیان است. این مقاله، تلاش دارد که به کمک مبانی فقهی قاعده
لاضرر که ناظر به برخی واقعیتهای عینی است، به روشن ساختن مفاهیم فقهی مرتبط با مقوله
امنیت شغلی و بیان ارتباط میان آنها بپردازد.