کاربرد راز آمیز اعداد در نام گذاری بناها و مناظر تاریخی (نمونه موردی: سی و سه پل اصفهان)

اعداد از دیرباز جایگاهی پرنقش و نگار داشته اند که علاوه بر کاربرد کمی و شمارشی از بعد نمادین نیز برخوردارند که کاربرد کثیری در فرهنگ جامعه دارد. اعداد در میان اقوام گوناگون، مفاهیم نمادین گوناگونی به خود گرفته است، همه آنها دربردارنده مفاهیمی ماورایی، ذهنی، ا نتزاعی و راز آمیز هستند، اعداد صفر، یک، دو، سه، پنج، هفت، نه، دوازده، سیزده، سی و سه، چهل، هفتاد، صد و هزار همواره اعدادی هستند که نزد اقوام مختلف دارای درجات اعتبار و بار نمادین ویژه ای بوده اند. در این میان استفاده از ایناعداد در نام گذاری برخی بناها و مناظر، مانند چهل ستون، چهارباغ، هشت بهشت و بناهایی از این دست قابل توجه است. در این مقاله، این اعداد و مفاهیم رمزگونه آنان و بل اخص عدد سی و سه در بنای باشکوه سی و سه پل مورد بررسی قرار گرفته است. این پزوهش اهمیت و تاثیر عدد سی و سه را در مفهوم و کارکرد این بنا در این نکته یافته است که نه تنها از لحاظ هنر و معماری حائز اهمیت است، بلکه جلوه هایی از فرهنگ ایران باستان را نیز به منصه ظهور رسانده است.

Keywords:

منظر , معماری , اعداد , رازآمیزی , نماد , سی و سه پل