پارادایم پارامتریک؛ ادراک پیچیدگی نظامند فضایی در قالب یک سیالیت یکپارچه

طراحی و معماری ریشه در خلاقیت دارد. این خلاقیت و نبوغ یک طراحی است که سبب شکل گیری فضای معماری میشود. و یکی ازپارامترهای تاثیرگذار در موفقیت یک اثر معماری کیفیت فضایی آن اثر است. فضایی تاثیرگذار خواهد بود که بتواند مخاطب را با خوددرگیر کرده و به نیازهای او پاسخگو باشد. در نتیجه نقش مخاطب و کاربر فضا به عنوان عاملی مهم در ادراک کیفیت فضایی غیر قابل انکاراست و میبایست مورد توجه قرار گیرد. در این میان طراحان همواره به دنبال طراحی فضاهایی با کیفیت های متنوع و حتی پیچیده بوده-اند تا بتوانند با مخاطب خود ارتباطی متفاوت برقرار سازند. طراحی یک فضای پیچیده نیازمند استفاده از ابزار است زیرا خلاقیت همواره درارتباط مستقیمی با ابزار هویت بخش به آن بوده است. امروزه پیشرفت های تکنولوژی این ابزار را در اختیار معماران قرار داده است. امروزهمی توان با استفاده از رایانه ها فضاهایی را خلق کرد که پیش از حتی امکان طراحی آنها هم فراهم نبود. پارادایم پارامتریک که از آن بهعنوان یک سبک جدید یاد می شود می تواند پاسخ مناسبی باشد به خلق فضاهای پیچیده. در این پژوهش سعی بر آن است تا با معرفیساختارهای مفهومی و کیفی یک فضا به بررسی فضاهای پارامتریک پرداخته شود. طراحی از مجرای پارادایم پارامتریک بی شک راه حلمناسبی برای ایده پردازی در جامعه امروز است که با بحران ایده موجه است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که بر مبنای مطالعات کتابخانه ای شکل گرفته است.

Keywords:

فضا , کیفیت فضایی , ادراک فضا , پیچیدگی فضایی , معماری پارامتریک