شناسایی ضوابط انعطاف پذیری در مجتمع مسکونی معلولین

خانه انعطاف پذیر یک واحد مسکونی است که قابلیت لازم برای پذیرش تمامی افراد، با هر نوع توانایی جسمی و حرکتی را داراست؛ به این معنا که افراد معلول و ناتوان میتوانند به طور موقت و با استقلال فیزیکی نسبی از این خانه استفاده کنند و نیز در این خانه، پتانسیل های لازم برای تبدیل به محل سکونت دائم یک فرد معلول نیز پیشبینی گردیده است. برای افراد ناتوان خانه مفهومی فراتر از مکانی برای زندگی دارد. خانه معنای استقلال و بینیازی از دیگران را تداعی میکند و این شامل توانایی انتخاب محل و شیوه ی زندگی نیز میگردد. روش این تحقیق در دسته ی تحقیق کیفی و از نوع کاربردی قرار میگیرد و با توجه به خانه ها و ساختمانهای آپارتمانی که به صورت انبوه و حداقل ساخته میشوند، توانایی برآورده کردن نیازهای فیزیکی، فضایی و حرکتی برای افراد معلول جسمی حرکتی را ندارند، این موضوع باعث کمرنگ شدن فعالیتهای معلولین جسمی حرکتی در زندگی شخصی و اجتماع میشود که با در نظر گرفتن مولفه های انعطاف پذیری در طراحی معماری ساختمانهای مسکونی به معلولین جسمی حرکتی در افزایش توانایی و استقلال برای انجام امور در مسکن خود کمک میشود. که شامل ویژگی هایی همچون قابلیت الحاق و توسعه، تغییر و چند عملکردی بودن است.

Keywords:

خانه انعطاف پذیر , انعطاف پذیری , معلول جسمی حرکتی , استقلال معلولین جسمی حرکتی