مناسب سازی محیط ودسترسی فضاها برای جانبازان و معلولین ومقایسه قوانین وضوابط موجود با طراحی فراگیر

آنچه در این تحقیق مورد نظر بود تعریف معلولیت بیشتر ازجنبه جسمی وحرکتی وارتباط آن با معماری وسرآغاز شناخت حقوق این طیف از افراد که در گذشته مورد بی مهری قرار گرفته ودسترسی آنان در طراحی واجرای ساختمان ومحیط های شهری نادیده گرفته میشد. با رشد وآگاهی انسان واذعان به اینکه افراد معلول همانند دیگر انسانها دارای حقوق یکسان میباشند درموارد مرتبط با معماری و شهرسازی قوانین متعدد ودر حال تعالی به تصویب رسیده ودرحال حاضر شناخت واهمیت موضوع مشخص گردیده است. رعایت ضوابط ومقررات مصوب دسترسی معلولین به بنا ومحیط شهری در کشور ما در حال افزایش است .نکته حایز اهمیت در مقاله ،طی مسیر و بروز رسانی قوانین بسوی همگانی شدن معماری میباشد. فرایند انطباق معماری با وضعیت جسمانی معلولان باید فراگیر شده وهیچ کدام از افراد جامعه احساس تبعیض در استفاده از محیط ومعماری را نداشته باشند. اطلاعات این تحقیق به روش تحلیل وتوصیفی) وبا استناد به مطالعات کتابخانه ای جمع آوری گردیده است.

Keywords:

مناسب سازی محیط , دسترسی معلولین به ساختمان , طراحی فراگیر