بررسی شاخص های معاصرسازی طارمه با رویکرد توسعه پایدار (نمونه موردی: بافت سنتی بوشهر)

طارمه در معماری سنتی بوشهر عنصر بسیار مهمی تلقی می شود که امروزه بنا به دلایلی جایگاه سابقش را از دست داده است بنابراین لازم است از منظر طراحی تمهیداتی اندیشیده شود تا این عنصر مهم بتواند به عنوان یک الگوی ماندگار از معماری اصیل بوشهری، دوباره به عرصه معماری برگردد. هدف از این پژوهش بررسی شاخص ها و راهکارهای معاصرسازی طارمه با نیم نگاهی به توسعه پایدار است. روش تحقیق تحلیلی توصیفی است و نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد که با در نظر گرفتن نیازهای ساکنین بناهای مسکونی امروز که اغلب از نوع آپارتمان هستند و طارمه تنها فضای باز فضای زندگی شان می باشد، میتوان با راهکارهایی از قبیل استفاده از گیاهان در طارمه، تعبیه فضای نشیمن در طارمه و ایجاد پیوستگی بین طارمه و فضای داخلی و تسهیل تهویه طبیعی در ساختمان که به نوعی به واسطه احترام به کاربر و همسازی با اقلیم به اصول معماری پایدار نیز متعهد است، در جهت معاصرسازی طارمه گام برداشت.

Keywords:

طارمه , توسعه پایدار , معاصرسازی , معماری بوشهر , اقلیم گرم و مرطوب