مکان یابی مجموعه ی اقامتی و مراقبتی برای کودکان کار با رویکرد روان شناسی رشد در شهر مراغه با استفاده از مدل AHP

کودکان کار یکی از معضلات بزرگ اکثر شهر ها در جهان معاصر است. گسترش پدیده به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است. حضور کودکان کاردر صحنه شهر های کشور به تدریج به معضل قابل توجهی تبدیل گشته است. کودکانی که به علل مختلف از داشتن ساده ترین امکانات اولیه زندگی بی بهره بوده به جای زندگی و گزراندن عمر در کانون گرم خانواده روزها در خیابان ها برای بدست آوردن لقمه نانی سرگردانند و شب ها را نیز در خرابه ها پیاده روها و بیغوله ها به طریق رقت انگیزی سپری می کنند. هدف کلی این طرح تحت عنوان طراحی مرکز نگهداری کودکان کار ایجاد مرکزی جهت نگداری مراقبت و آموزش کودکان بی است.حتی در شهرهای بزرگ کشور ما مکان مناسبی برای نگهداری و آموزش کودکان کار وجود نداشته است و معدود مکان هایی که وجود دارد نیز صرفا برای چنین منظوری احداث نگردیده و بر حسب ضرورت در خدمت این گروه از جامعه قرار گرفته است. مقوله مکان یابی مجموعه ی اقامتی و مراقبتی برای کودکان کار به عنوان یکی از معتبرترین فعالیت های خدمات رسان درسطح شهری است. که در فرآیند برنامه ریزی و ارزیابی باید توجه خاصی به این کاربری شود، ، زیرا مکان گزینی صحیح مرکز نگهداری از کودکان کار در سطح شهر میتواند باعث کاهش پدیده کودکان کار، کاهش ترددها و ترافیک و به تبع آن کاهش آلودگی های محیطی، کاهش هزینه های خدمات شهری و ... شود. پژوهش حاضر براساس روش توصیفی-تحلیلی و برمبنای معیارها وضوابط مکان یابی،با هدف مکان یابی مناسب مجموعه ی اقامتی و مراقبتی برای کودکان کار شهر مراغه (جمعیت وتراکم،شعاع پوششی،کاربردی های سازگار و ناسازگار،نزدیکی به شبکه معابرها)ارائه و الگویی بهینه پراکندگی با استفاده از فرآیند تحلیل سلسه مراتبیAHP مشخص شد وسپس ضریب اهمیت و محاسبه وزن معیارها و زیرمعیارها محاسبه گردید.

Keywords:

مجموعه اقامتی و مراقبتی , کودکان کار , مکانیابی , شهر مراغه