روشهای طراحی غیرفعال با تاکید بر راهبردهای طراحی خورشیدی در راستای کاهش مصرف انرژی در اقلیم سرد abstract
مصرف روز افزون انرژی های حاصل از سوختهای فسیلی، در عین حال که رشد سریع اقتصادی جوامع مختلف را به همراه داشته است، اما به واسطه انتشار آلاینده ها و پیامدهای ناشی از آن، جهان را با تغییرات مخاطره آمیزی نیز روبرو ساخته است. محدودیت این منابع و غیرقابل تجدیدپذیر بودن آنها، موجب گردیده تا سیاست بهینه سازی مصرف انرژی در رئوس برنامه های کاری دولت ها قرار گیرد. از سوی دیگر نیز رشد علم و فنآوری در جهان، سبب دگرگونی روش های معمول و متداول استفاده از انرژی شده و شناخت منابع انرژی جدید، تحولی شگرف در توسعه ی جوامع بشری به وجود آورده است. در این میان فنآوری نسبتا ساده، آلوده نشدن محیط زیست و... از عمده دلایلی است که لزوم استفاده از روش های
طراحی غیرفعال را بیش از پیش آشکار می سازد. یکی از بهترین منابع تجدید شونده انرژی، برای تامین انرژی در ده ه های آینده، انرژی خورشیدی است. طراحی اصولی ساختمانها با توجه به شرایط اقلیمی منطقه و استفاده صحیح از انرژی خورشیدی میتواند نقش مهمی در
کاهش مصرف انرژی داشته باشد. از این رو معماری و شهرسازی ایران همواره راه هایی را مورد استفاده قرار داده تا با هماهنگی با
اقلیم سرد و طبیعت منطقه و استفاده از انرژیهای موجود در اطراف بنا باعث کاهش همه جانبه مصرف انرژی در بناها شود و با بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی برای رفع نیاز سرمایش و گرمایش در بنا استفاده شود. این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی، در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه میتوان با روش های غیر فعال و به طور خاص، سیستم های خورشیدی در
اقلیم سرد ایران علاوه بر تامین نیاز گرمایش در این اقلیم، به بهینه سازی انرژی پرداخت. بهره گیری از انرژی خورشیدی میتواند با استفاده از انواع سیستم های غیرفعال و فعال صورت گیرد. با این شیوه، مصرف انرژی اجزای مختلف یک ساختمان به حداقل میرسد . نتایج پژوهش نشان میدهد که روشهای متعددی در زمینه استفاده از انرژی خورشیدی به صورت غیرفعال همچون پنجره آفتابی، روش گلخانه خورشیدی، دیوار ترومب، دیوار آبی، آتریومها، حوضچه روی بام و ... وجود دارد که با شناخت و تحلیل این روش ها میتوان از این تکنیک ها در طراحیهای نوین نیز به بهترین نحو بهره برد.