تاویل معمارى پسامدرن از منظر نشانه شناسى

معمارى در بازآمدهاى زیباشناختى جهان امروز، محصولات متفاوتى را از خود به ارمغان نهاده و زمینه ساز قرایت هایى نوینشده است. خوانش هاى پسین متن معمارى، واگشاى اندیشه هاى متغیر پسامدرن بوده است. در این بسامد معمارى، همواره با دوعنصر فرم و محتوا معنا مى یابد. از دیرباز، همواره تفکیک این دو، سهل و ممتنع مى نمود ولى باتوجه به خوانش هاى مطرحشده دراندیشه معاصر مى توان به نشانه شناسى به عنوان ابزارى مهم در دسته بندى برداشت هاى به دست آمده و معناسازى ازلایه هاى درونى معمارى، استناد نمود. نشانه شناسى با دریافت رمزگان زیباشناختى، اجتماعى و فرهنگى هر طرح، مفاهیم مستتردر آن را بازشناخته و ایده هاى برآمده از رمزگان معمارى را هدایت کرده و لایه هاى درونى و پنهان طرح را تاویل و مکشوفمى گرداند. لذا با روش تحلیلى-توصیفى و از منظر نشانه شناختى معمارى پسامدرن مورد تاویل قرار گرفت.

Keywords:

نشانه شناسى معمارى , پسامدرن , تاویل , متن , خوانش