ارائه چارچوبی مفهومی برای بررسی تاثیر شاخص های حکمرانی الکترونیکی بر توسعه انسانی پایدار

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه اخیر همه ابعاد زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است. حکمرانی الکترونیکی شامل استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات توسط دولت برای تحقق شاخص هایی نظیر پاسخ گویی، مسولیت پذیری، عدالت جویی و مانند این هاست که منجر به بهبود شاخص هایی نظیر درآمد سرانه، تولید ناخالص داخلی، توزیع درآمد، تورم، اشتغال و در نهایت بهبود زندگی بشر می گردد. با عنایت به این موضوع، پژوهش حاضر به تبیین چگونگی تاثیرگذاری حکمرانی الکترونیکی بر توسعه انسانی پایدار پرداخته است. پژوهش دارای دو مرحله ‎ طراحی چارچوب مفهومی ‎ ‎ ‎ و ‎ اعتبارسنجی چارچوب مفهومی ‎ ‎ ‎ می باشد. در مرحله اول، با مطالعه و تحلیل پیشینه موضوع، چارچوب مفهومی پژوهش، طراحی گردید؛ بنابراین ابتدا شاخص های توسعه انسانی پایدار و سپس شاخص های حکمرانی الکترونیکی از ادبیات موضوع استخراج و چارچوبی مفهومی ارائه شد. در مرحله دوم پژوهش، اعتبار چارچوب مفهومی با نظرسنجی از خبرگان مورد بررسی قرار گرفت. بنابراین روش انجام این پژوهش کمی و پیمایش می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که از دیدگاه خبرگان، تمام شاخص های حکمرانی الکترونیکی بر تمام شاخص های توسعه انسانی پایدار تاثیرگذار است، به‎ جز دو مورد که تاثیر شاخص تجارت الکترونیکی بر امید به زندگی و تاثیر شاخص زیرساخت ارتباطی بر امید به زندگی تایید نشد؛ همچنین متوسط میانگین رتبه ها نشان داد که اهمیت تاثیر شاخص سرمایه انسانی بر توسعه انسانی پایدار دارای اهمیت بیشتری از دیدگاه خبرگان بوده است.

Keywords:

حکمرانی الکترونیکی , توسعه انسانی پایدار , مشارکت الکترونیکی , تجارت الکترونیکی , دولت الکترونیکی