نقش یادگیری الکترونیکی در ارتقای آموزش منابع انسانی در سازمانها

هدف کلی این مقاله، بررسی اثرات مثبت و منفی یادگیری الکترونیکی در رابطه با آموزش منابع انسانی، به ویژه آموزش ضمن خدمت کارکنان، برگزاری دوره های آموزشی برای کارکنان جدید، افزایش و حفظ مهارت کارکنان، آماده ساختن کارکنان برای احراز مشاغل بالاتر، ایجاد انگیزه در کارکنان بوسیله خلق فرصتها برای آنان، رشد بهره وری و افزایش کارآیی نیروی انسانی است. بدین منظور در تحقیق حاضر با بهره گیری از پژوهش بنیادی و توصیفی و بر اساس منابع مورد مطالعه، به بررسی نقش و کاربرد یادگیری الکترونیکی در توسعه و ارتقای آموزش منابع انسانی در سازمانها پرداخته شده است. از این رو ابتدا ضمن تعریف یادگیری الکترونیکی و معرفی معایب و آموزش مزبور، به شناسایی حیطه ها و زمینه هایی از آموزش منابع انسانی که یادگیری الکترونیکی می تواند تاثیر مثبت و سازنده ای در بهبود عملکرد آموزشی و ارتقاء کیفیت آن داشته باشد مورد بررسی واقع شده است. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که برای ایجاد پیوند بین یادگیری الکترونیکی و بهبود آموزش منابع انسانی وجود عواملی چون سرمایه، تجهیزات و زیر ساخت های لازم، کیفیت و کمیت مطالب ارایه شده، انگیزه و میل نیروهای انسانی همراه با مدیریت خردمندانه می تواند به ارتقا دانش و افزایش کیفیت نیروی انسانی و مدیریت بهینه منابع مذکور منجر شود.

Keywords:

فناوری اطلاعات , منابع انسانی , یادگیری الکترونیکی , ارتقای آموزش