شناسایی و اولویت بندی ریسک های قرارداد مشارکت عمومی و خصوصی از نگاه سرمایه پذیر (مطالعه موردی BOT در صنعت راه)

روش BOT را می توان یک روش مطمئن برای جذب سرمایه خصوصی دانست که کنترل دولت را بر زیرساخت ها حفظ خواهد کرد. در زمان تحریم های بین الملی، چگونگی تامین مالی پروژه ها، فاکتور تعیین کننده ای جهت ارتقای رشد اقتصادی می باشد. یکی از راه حل های مناسب رفع این مشکل استفاده از قراردادهای نوین (ساخت، بهر هبرداری و انتقال) می باشد. هدف از این مقاله، شناسایی ریس کها و اولویت بندی آنها در پروژه های BOT به ویژه در صنعت راه از نگاه سرمایه پذیر با رویکرد مدیریت ریسک اقتباس شده از استاندارد PMBOK است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش از نوع پیمایشی و دریافت نظرات جامعه آماری از طریق پرسشنامه به منظور شناسایی و ارزیابی ریسک های مهم از دیدگاه سرمایه پذیر می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از این است که مهم ترین ریسک های شناسایی شده از دیدگاه پرسش شوندگان شامل، ابهام در شرایط قرارداد، احتمال عدم دستیابی به مشخصات فنی لازم در دوره بهره برداری، تملک اراضی و آزادسازی مسیر، ریسک های دریافت مجوزها و کوتاهی دولت در تجدید آنها و ناتوانی دولت در انجام تعهدات مربوط به پیش خرید محصول می باشد.

Keywords:

, BOT , راه سازی , شناسایی ریسک , مدیریت ریسک , سرمایه پذیر