بررسی فرآیند اندازه گیری آمادگی سرمایه انسانی برای تبدیل دارایی های نامشهود به پیامدهای مشهود

در یک سازمان دانش محور ، روشهای سنتی حسابداری ،که مبتنی بر دارائی های ملموس سازمان هستند، برای ارزش گذاری سرمایه فکری ،که بزرگترین وارزشمندترین دارائی ناملموس سازمانها است ، ناکافی هستند (قلیچ لی،1384). با این هدف که با به کارگیری بهینه و موثر دانش موجود و گنجاندن آن در قالب کالاها و خدمات، شایستگی‌های اساسی سازمان را برای دستیابی به برتری رقابتی ارتقاء بخشد (Ahmad, 2002 & Coli).مدیران برای تکمیل هماهنگی ، شایستگی ها و فن آوری ها باید سرمایه سازمانی را نیز توسعه بدهند . سرمایه سازمانی به معنای توانایی سازمان در بسیج و حفظ فرآیندهای تغییری تعریف می شود که برای اجرای استراتژی ضروری هستند . سرمایه سازمانی قابلیت یکپارچه سازی دارایی های نامشهود و مشهود را فراهم می کند ، به نحوی که دارایی های سرمایه اطلاعاتی و انسانی نامشهود و دارایی های مالی و فیزیکی مشهود را با استراتژی هماهنگ می کند و آنها را برای تحقق اهداف استراتژیک سازمان یکپارچه می سازد . با استفاده از روش تحقیق «توصیفی-تحلیلی» هدف اصلی از نگارش این مقاله، تبیین مفهومی فرآیند اندازه گیری آمادگی سرمایه انسانی برای تبدیل دارایی های نامشهود به پیامدهای مشهود و در نتیجه اینکه ارزش دارایی های نامشهود بر اساس هماهنگی آنها با اولویت های بنگاه تعیین می گردد و نه میزان هزینه های ایجاد آنها . اگر دارایی های نامشهود هماهنگی نزدیکی با استراتژی داشته باشند، ارزش بیشتری برای سازمان دارند . عکس این مطلب نیز درست است . همچنین در تحلیل نهایی نحوه گزارش آمادگی سرمایه سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

سرمایه انسانی , سرمایه اطلاعاتی , دارایی های نامشهود , پروفایل شایستگی