اصول فهم حدیث از منظر فیض کاشانی در کتاب المحجه البیضاء

ملا محسن فیض کاشانی (د. 1091ق)، یکی از شخصیت های مهم و اثرگذار در علوم اسلامی و به ویژه مباحث اخلاقی و حدیثی شیعه امامیه است. ازجمله تالیفات ارزشمند وی، کتاب المحجه البیضاء است که با هدف شرح و اصلاح احیاء علوم الدین محمد غزالی به نگارش درآمده است. این اثر اخلاقی، دربردارنده شرح و تبیین بسیاری از روایات تربیتی و گاه فقهی و جز آن است. این مقاله با تکیه بر این اثر ارزشمند، تلاش می کند با مطالعه متن کتاب، به روش توصیفی – تحلیلی مبانی مورد نظر فیض کاشانی را در فهم احادیث استخراج کند. نتایج پژوهش نشان می دهد مولف المحجه البیضاء هنگام معنی کردن روایات، از اصولی همچون توجه به معانی دقیق واژگان، توجه به کاربردهای مجازی و آرایه های ادبی، رعایت اصل سیاق، تکیه بر قرائن ناپیوسته، تاویل روایات متشابه، استناد به عقل در شرح روایات، در نظر گرفتن شرایط صدور حدیث، استناد به قیاس اولویت و جمع بین روایات متعارض، بهره جسته است.  

Keywords:

فیض کاشانی , المحجه البیضاء , روایات , فقه الحدیث , اصول فقه الحدیث