بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی و ویژگی های شخصیتی معلمان

پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین ویژگیهای شخصیتی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان بناب اجرا شد. برای اینمنظور با استفاده از روش تصادفی ساده، یک نمونه 100 نفری از معلمان مقطع ابتدایی انتخاب گردید و پرسشنامه شخصیتی 60 سوالی NEO برروی افراد نمونه اجرا گردید. هم چنین برای پیشرفت تحصیلی کلاس، میانگین معدل های دانش آموزان کلاس نیز محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل، با استفاده از نرم افزار SPSS از روش های آماری همبستگی، و آزمون معنی داری همبستگی، آزمون T برای مقایسه یمیانگین ها و آزمون تحلیل واریانس یک سویه استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که از بین پنج سطح مورد سنجش NEO فقط دو سطح آن، یعنیروان رنجورخویی و خوشایندی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری داشتند. هم چنین یافته ها نشان دادند که در صفت روانرنجورخویی، معلمان زن، نمراتی بیشتر از معلمان مرد، و مردان در مقیاس خوشایندی نمرات بالاتری از زنان به دست آوردند و تفاوت ها معنی داربودند. از طرف دیگر سطح روان رنجورخویی در معلمان مجرد و کم سابقه بیشتر از معلمان متاهل و دارای سابقه بیشتر می باشد. علاوه بر این رابطهمعنی داری بین سطح تحصیلات معلمان با ویژگی های شخصیتی مشاهده نشد.

Keywords:

شخصیت , ویژگی های شخصیتی , پیشرفت تحصیلی