اصول و راهبردهای آموزش به کودکان نابینا و کم بینا

بینایی یکی از منابع مهمی است که برای کسب دانش از آن استفاده می کنیم. از لحظه ای که از خواب برمی خیزیمنیاز ما به بینایی کاملا مشهود است. معمولا افراد بینا اطلاعات مختصری درباره ی نابینایان دارند. برخی از افراد تصور میکنند که بین افراد بینا و نابینا از نظر حسی - حرکتی، رفتاری و شناختی تفاوت های بسیاری وجود دارد. اما حقیقتاین است که تفاوت بین این دو گروه فقط در حد دیدن و ندیدن است و ویژگی ها و خصوصیاتی چون خلق و خو،استعدادها، علایق، تمایلات و نظایر آن تفاوت های فردی می باشد که در بین کلیه ی افراد یکسان است. نارسایی هایبینایی کودکان دامنه ی وسیعی دارد و معلولیت بینایی آنان با یکدیگر متفاوت است. جامعه ی دانش آموزان معلولبینایی با توجه به میزان دید، از نابینایی مطلق تا نابینایی با حداقل درک نور یا درجات مختلفی از کم بینایی را شاملمی شود. بنابراین برخی از دانش آموزان برای خواندن از خط بریل استفاده می کنند و بعضی دیگر حروف چاپی درشتیا معمولی را با استفاده یا بدون استفاده از وسایل کمکی کم بینایی می خوانند. عده ای دیگر، از ترکیب این روش هااعم از بریل، حروف چاپی درشت و رایانه های گویا استفاده می کنند. در این پژوهش سعی شده است تا حوزه هایی ازاطلاعات را که به آموزش کودکان نابینا و کم بینا مربوط است بصورت کتابخانه ای گردآوری و مورد بحث قرار دهیم.روش این تحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد.

Keywords:

بینایی , تفاوت های فردی , معلولیت , آموزش , خواندن