یادگیری خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و عادی

هدف مطالعه حاضر مقایسه ی یادگیری خودتنظیمی وانگیزش تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و عادی بود. پژوهشحاضر پژوهشی علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان 10 تا 12 ساله شهر تبریز در سال تحصیلی 94-95 میباشد. آزمودنی های پژوهش شامل 51 دانش آموز دارای اختلال یادگیری خاص بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. و 60دانش آموز عادی که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای انگیزشی براییادگیری پنتریچ و دی گروت (1990) و مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر(1981) استفاده شد. برای مقایسه میانگین دو گروه از آزمونMANOVA و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد دو گروه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و عادی از نظر یادگیری خودتنظیمی تفاوت معنادار دارند (p> 0/05). اما در انگیزش تحصیلی بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (p<0/01).

Keywords:

یادگیری خود تنظیمی , انگیزش تحصیلی , دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و عادی