بررسی ارتباط بین مواجهه صوتی و حساسیت به صدا با پریشانی روانی شاغلین یک صنعت تولید قطعات خودرو

زمینه و هدف: آلودگی صوتی، یکی از تهدیدات اصلی در جوامع بشری محسوب شده و می تواند بر روی کیفیت زندگی، میزانبهره وری، سلامت جسمی و روان شناختی افراد اثرگذار باشد. لذا این مطالعه باهدف بررسی تاثیر مواجهه صوتی و حساسیت بهصدا براختلال روانی شاغلین صنعت تولید قطعات خودرو انجام پذیرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی- توصیفی، نمونه 325 نفری از شاغلین یک گروه صنعتی تولید قطعات خودرو در هفت گروه که در معرض مواجهه صوتی مختلف قرار داشتند مورد بررسی قرار گرفته و تماس روزانه فردی باصدا برای هرکداماز گروه ها با رعایت استاندارد ISO9612 توسط دستگاه تراز سنج صوت کالیبره شده SVANTEK-971 اندازه گیری شد. بعداز آن پریشانی روانی و حساسیت به صدا به ترتیت با استفاده از مقیاس پریشانی روانی کسلر و پرسشنامه حساسیت به صدایوینشتاین تعیین گردید. در ادامه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 اطلاعات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیلقرارگرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین میانگین حساسیت به صدا و مواجهه صوتی با پریشانی روانی دربینشاغلین این گروه صنعتی وجود دارد (0/05 P-Value <). براساس نتایج آنالیز رگرسیون همزمان چهار متغیر سن، سابقه کار،مواجهه صوتی و حساسیت به صدا بر وضعیت اختلال روانی نشان می دهد که به ترتیب با افزایش یک انحراف استاندارد درنمره تراز معادل صوت و حساسیت به صدا به میزان 0/37 و 0/25 بر متغیر پاسخ یعنی وضعیت پریشان روانی تاثیر افزایشی دارد. دو متغیر سن و سابقه کار در سطح خطای 5 درصد تاثیر معناداری بر وضعیت اختلال روانی ندارند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله میتوان اظهار کرد که بدتر شدن وضعیت سلامت روانی شاغلین گروه صنعتی موردنظر غالبا بدلیل مواجهه صوتی و حساسیت آنان به صدا است. مواجهه صوتی بیشترین تاثیر را بر پریشانی روانی در مقایسه باحساسیت صوتی بعنوان یک متغیر فردی و مشخصه های دموگرافیک مورد بررسی در این مطالعه داشت.

Keywords:

حساسیت به صدا , مواجه صوتی , پریشانی روانی , شاغلین صنعت خودروسازی