تعیین میزان مواجهه کارگران حفاری با گردوغبار سیلیس در تونل های در دست ساخت مترو و انتخاب سیستم تهویه تونلی کارآمد (مطالعه نمونه: قطار شهری کرج و حومه)

مقدمه: مواجهه شغلی با گردوغبار سیلیس در تونل های در دست ساخت مترو اجتناب ناپذیر است. این عامل زیان آور در پیکارهای ساخت و ساز تونل مانند حفاری، تحکیم، بتن ریزی و گذر ماشین های حفاری به وجود می آید. این در حالیست کهتونل فضایی بسته بوده و جریان هوای طبیعی در آن وجود ندارد؛ بنابراین بیرون راندن آلودگی و دمیدن هوای پاک به درونآن اقدامی در راستای حفاظت کارگران در برابر استنشاق آلاینده گردوغبار سیلیس کریستالی است.مواد و روش ها: در این پژوهش 12 نمونه گردوغبار سیلیس استنشاقی از ناحیه تنفسی کارگران در منبع آلودگی و در حالتتهویه هوا توسط سیستم تهویه دمنده و 12 نمونه دیگر در حالت سیستم تهویه مکنده نمونه برداری و آنالیز شد.یافته های پژوهش: بر پایه نتیجه های به دست آمده، غلظت سیلیس استنشاقی در همه ایستگاه های سنجش شده بیشتر ازحد مجاز مواجهه 8 ساعته کاری است. بیشترین میزان مواجهه کارگران در شغل شات کریت و سپس شغل حفاری است.همچنین میانگین غلظت مواجهه در حالت به کارگیری سیستم تهویه دمنده در منبع تولید و انتشار آلودگی 0/145 میلی گرم بر متر مکعب و در حالت استفاده از سیستم تهویه مکنده 0/379 میلی گرم بر متر مکعب است.نتیجه گیری: به کاربردن سامانه تهویه دمنده در محل تولید و انتشار آلاینده در تونل برتری چشم گیری در کاهش آلودگینسبت به سامانه تهویه مکنده دارد. همچنین این پژوهش نشان داد که مواجهه کاری با گردوغبار سیلیس وابسته به فاصله ازجایگاه تولید آلودگی است، و این ابزاری کارآمد برای کنترل و حفاظت در برابر این آلاینده است.

Keywords:

سیلیس , تونل , مترو , مواجهه کاری , تهویه