اثر آنتی اکسیدانی سالویا در برابر سمیت دلتامترین بر روی کبد و کلیه موش صحرایی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 449

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_277

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

Abstract:

زمینه و هدف: دلتامترین یکی از مهم ترین حشره کش های مورد استفاده در کشاورزی جهت کنترل آفت بوده و استرساکسیداتیو یکی از مکانیسم های سمیت این سم می باشد. برای مقابله با آسیب های اکسیداتیو حاصل از مواد سمی، آنتیاکسیدان های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مطالعه خاصیت آنتی اکسیدانی و حفاظتی عصاره گیاه سالویا دربرابر سمیت دلتامترین بر روی کبد و کلیه موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه 95 موش صحرایی نژاد ویستار با حدود وزنی 200 تا 220 گرم به طور تصادفی به 5 گروه 6تایی تقسیم شدند. گروه بندی به صورت گروه 1) کنترل، گروه 2) مواجهه با سم دلتامترین (15 mg/kg، گروه 3) مواجهههمزمان سم دلتامترین و عصاره گیاه سالویا ( 100 mg/kg)، گروه 4) مواجهه همزمان سم دلتامترین (15 mg/kg) و عصاره گیاهسالویا (200 mg/kg)، گروه 5) مواجهه با عصاره سالویا (100 mg/kg) صورت گرفت. پس از مواجهه به مدت 30 روز متوالی،بافت کبد و کلیه موش ها جهت ارزیابی سطوح فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و همچنین تغییرات هیستوپاتولوژی موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه مشخص شد که عصاره گیاه سالویا می تواند باعث بهبود سطح فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز وکاهش آسیب کبدی و کلیوی ناشی از سم دلتامترین شود.(نمودار مقابل)نتیجه گیری: با توجه به نقش آنتی اکسیدانی عصاره سالویا و کاهش اثرات سمی ناشی از سم دلتامترین، می توان از عصارهگیاه سالویا به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی در جهت پیشگیری و بهبود اثرات ناشی از سم دلتامترین استفاده کرد.

Authors

سجاد سمیعی

استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

رضا پوربابکی

استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

منیره خادم

استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

سیدجمال الدین شاه طاهری

استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران