استفاده از الگوریتم CRT برای تعیین وزن عوامل موثر بر اختلالات اسکلتی عضلانی هنگام کار با رایانه درسال 1397

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 368

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_300

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

Abstract:

زمینه وهدف: در 20 سال اخیر ایستگاه های کار با رایانه درمحیط های کاری و منازل مسکونی افزایش چشمگیری پیدا کردهکه باعث تسریع درانجام کارها و صرفه جویی در زمان، انرژی و منابع شده است. افزایش کار با رایانه و شرایط حاکم بر محیط هایکاری، انسان را درمعرض ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی از قبیل پوسچر نامطلوب یا بحرانی اندام های بدن، کاراستاتیک، تکرار عمل، افزایش فعالیت استاتیک ماهیچه ای پشت و شانه قرار داده است که این ریسک فاکتورها باروش ROSAارزیابی می شوند. وزن دهی این ریسک فاکتورها با استفاده از الگوریتم CRT انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه در 7 مرحله کلی برروی ایستگاه های کار کارکنان مورد مطالعه انجام شد که عبارتنداز: 1) انتخابمتغیرها و عوامل موثر بر اختلالات اسکلتی عضلانی کاربران رایانه 2) محاسبه نمره عوامل موثر براختلالات اسکلتی- عضلانی 3) محاسبه نمره نهایی عوامل موثر براختلال اسکلتی عضلانی کار بارایانه 4) پیش پردازش داده ها 5) استفاده از الگوریتم CRTبرای اولویت بندی و وزن دهی عوامل موثر براختلالات اسکلتی عضلانی 6) محاسبه دقت الگوریتم 7) تفسیر داده ها یافته ها: میانگین نمره نهایی ROSA, صندلی، تلفن مانیتور و موس کیبورد به ترتیب برابر0/91±4/36، 1/06±3/67، 1/09±3/68 و 1/18±3/66 به دست آمد. 131 ایستگاه کار(65/5%) نمره ای کمتر از 5 و 69 ایستگاه (34/5%) نمره ای برابر وبالاتر از5 دارند. همچنین عامل صندلی با وزن نرمال شده 41%، عامل تلفن مانیتور باوزن نرمال شده 31% و نهایتا موس- کیبورد با وزن نرمال شده 28 % به ترتیب عوامل موثر براختلالات کار بارایانه است.نتیجه گیری: بیشترین وزن عوامل موثر براختلالات اسکلتی- عضلانی کار باکامپیوتر طبق اولویت بندی الگوریتم CRT به ترتیببرابرصندلی، سپس تلفن- مانیتور و موس- کیبورد است. درنتیجه بااصلاح ارگونومیک صندلی وجانمایی مناسب تلفن ومانیتور می توان از قسمت عمده ای از آسیب ها جلوگیری کرد.

Authors

حسین الهی شیروان

دانشجوی دکتری تخصصی انفورماتیک پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

عبدالقادر یلمه گنبدی

دانشجوی دکتری تخصصی انفورماتیک پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

علی افراز

دانشجوی دکتری تخصصی انفورماتیک پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مینا رستمی

دانشجوی دکتری تخصصی انفورماتیک پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران