ارزیابی ریسک ایمنی در صنعت خودرو با استفاده از مدل ترکیبی ANP-FMEA تحت محیط فازی (مورد مطالعه: شرکت اتوشاسی اینترنشنال پارس)

زمینه و هدف: در دنیای کسب وکار که از پیچیدگی و عدم قطعیت بالایی برخوردار است، شرکت های تولیدی مجبور بهمدیریت اثربخش و کارا و پاسخگوی زنجیره های تامینشان می باشند. ریسک پدیده ای ذاتی در زنجیره های تامین می باشد،بدین منظور بایستی راهکارهای مناسب مواجهه با آن بطور مناسبی اتخاذ گردد.مواد و روش ها: این پژوهش با هدف ارائه الگویی به منظور مدیریت ریسک های مرتبط با سلامت و ایمنی نیروی انسانی بااستفاده از مدل ترکیبی ANP-FMEA برای اولویت بندی ریسک ها، و مدل پاپیونی برای بررسی عوامل زمینه ساز ریسک ورویداد های ناشی از ریسک انجام شد. در این پژوهش با استفاده از رویکردی ترکیبی و با به کارگیری تکنیک تحلیل شبکه ای(ANP) و FMEA ، به اولویت بندی ریسک های مرتبط با HSE پرداخته و در نهایت بر اساس قاعده پارتو، مهمترین ریسک هاانتخاب شده و با استفاده از دیاگرام گره پاپیونی، این ریسک ها تحلیل شده اند.برای پاسخگویی به سوال شناسایی و تایید ریسک های اصلی مرتبط با عملیات تولیدی شرکت اتوشاسی اینترنشنال پارس،ریسک های اصلی مرتبط با عملیات شرکت مورد بحث در سه دسته ی ریسک های محیطی، ریسک های فنی و ریسک هایرویه ای ارائه شد. پس از معرفی سه دسته کلی ریسک های مرتبط با عملیات تولیدی شرکت مورد بحث، در نهایت هر دستهریسک با عوامل مرتبط با آن به صورت زیر برای انجام تحلیل های بعدی مورد استفاده قرار گرفت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در صنایع خودرو سازی تلفیق روش ارزیابی ریسک تکنیک تحلیل شبکه ای (ANP) وFMEA یک الگوی موثر در ارزیابی سطح واقعی ریسک ایمنی باشد. با توجه به نتایج تحقیق به مدیران پیشنهاد می شود ازمدل گره پاپیونی به عنوان یک دیاگرام اطلاعاتی برای مدیریت ریسک در سایر حوزه ها و همچنین به صورت مستمر و دورهای استفاده کنند.

Keywords:

ارزیابی ریسک , ایمنی , صنعت خودرو , HSE , تحلیل شبکه ای , FMEA , مدل پاپیونی